محل تبلیغات شما

ثبت شرکت خاص - ثبت شرکت مسئولیت محدود




الف- ثبت طرح صنعتی مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است بنابراین متقاضیان ثبت طرح صنعتی ابتدا بایستی فرم مخصوص مربوطه را تکمیل و به ثبت  تحویل نمایند.

 ب- اظهارنامه ثبت طرح صنعتی باید در فرم مخصوص اظهارنامه ثبت طرح صنعتی و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.

 تبصره – در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط، به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آن‌ها اامی است، معذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد می‌تواند خلاصه آن‌ها را به فارسی ضمیمه نماید. مرجع ثبت در صورت وم می‌تواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند. چنانچه اصطلاحات فناوری و علمی به کار رفته در اسناد مذکور، معادل فارسی نداشته باشند، ذکر همان اصطلاحات کفایت می‌کند.

 بر اساس تجربیات ثبت  جهت تسریع و تسهیل در ثبت طرح صنعتی اگر طرح صنعتی دو بعدی باشد، می بایست پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده و اگر طرح صنعتی سه بعدی باشد، پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده از تمامی جوانب طرح به عنوان نمونه جهت مراحل ثبت طرح صنعتی به وکلای ثبت  تحویل گردد.

در طرح صنعتی سه بعدی، مرجع ثبت می‌تواند ماکتی از آن را به همراه اظهارنامه درخواست نماید. اندازه ماکتی که متقاضی از مدل طرح خود ارائه می‌دهد، باید حداکثر ۲۰×۲۰×۲۰ سانتی متر و وزن آن حداکثر ۲ کیلوگرم و از ماده‌ای بادوام و غیر فاسد شدنی باشد. شکل‌های گرافیکی و ترسیم شده باید حداکثر در ابعاد ۲۰×۱۰ سانتی متر بوده و قابل نصب بر چهار صفحه مقوا در قطع A4 و با جوهر مشکی باشد؛

موسسه ثبتی و حقوقی  جهت سهولت امور شرایط ویژه را نیز در نظر دارد از جمله در صورت تمایل به تاخیر در انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی و تعیین مدت آن، در صورت تمایل مبنی بر عدم ذکر اسم طراح درخواست کتبی خود را به وکلای ثبت   تحویل می نمایید.

 
برابر ماده اول لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 اسفند ماه 1347 که می گوید : ”  شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است” ، در شرکت سهامی ، سرمایه شرکت به سهام متساوی القیمه تقسیم شده ، مبلغ اسمی سهام و وحتی در صورت تجزیه آن به قطعات سهام باید متساوی باشد.
ارکان شرکت سهامی طبق قانون تجارت عبارتند از مجمع عمومی، هیات مدیره و بازرس. ممکن است شرکتی مطابق اساسنامه خود دارای ارکان دیگری نیز باشد مانند شورای فنی یا شورای عالی معاملات .
در این نوشتار، به نکات مهم راجع به بازرسان شرکت سهامی می پردازیم .

بازرس
از آنجا که تمام سهامداران شرکت پیوسته در محل شرکت حضور ندارند و عملاَ نیز میسر نیست که دائماَ کلیه اطلاعات و جریان امور توسط شرکت به یکایک آنان ارائه شود، مضافاَ به اینکه چه بسا تمام آنان از دانش و تخصص لازم برای کنترل امور شرکت برخوردار نباشند، قانون پیش بینی کرده است که بازرس یا بازرسانی همه ساله از سوی آنان تعیین شوند تا کلیه امور شرکت را مطابق ضوابطی که در قانون مقرر است و استانداردهای حسابرسی ایجاب می نماید زیر نظر داشته باشند و گزارش های لازم را به صاحبان سهام بدهند.

نحوه انتخاب و مدت تصدی
مجمع عمومی همه ساله شخص یا اشخاصی را به عنوان بازرس و بازرس علی البدل انتخاب می نماید. در شرکت های سهامی عام ، این افراد باید از میان اشخاصی انتخاب شوند که در فهرست تهیه شده از سوی وزارت امور اقتصادی و دارایی به عنوان بازرس واجد صلاحیت نام برده شده اند.
بازرس ممکن است شخص حقیقی یا حقوقی باشد. در صورت اخیر موضوع فعالیت شخص حقوقی باید مناسب با این وظیفه باشد. ضمناَ برخی اشخاص نمی توانند به سمت مزبور گمارده شوند :
1- اشخاص مذکور در ماده 111 ( محجورین ، ورشکستگان و مرتکبین برخی جرائم از جنحه و جنایت )
2- مدیران و مدیرعامل
3- اقرباء سببی و نسبی مدیران و مدیرعامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم
4- هر کس که خود یا همسرش از مدیران یا مدیرعامل به طور موظف حقوق دریافت می کند .
عزل و نصب بازرسان در هر زمان توسط مجمع عمومی و نیز انتخاب مجدد آنان بلامانع است.
در صورتی که مجمع عمومی بازرس را تعیین نکند، یا بازرس نتواند به وظایف خود عمل کند، دادگاه به تقاضای هر ذینفع به انتخاب بازرس مبادرت خواهد کرد.

وظایف
با عنایت به ماده 148 قانون تجارت و برخی مواد دیگر، می توان وظایف بازرس را به شرح ذیل طبقه بندی کرد :
یک – اظهارنظر در مورد صورت های مالی شرکت که توسط مدیران به مجمع عمومی تسلیم می شود.
دو – اظهارنظر در مورد صحت اطلاعاتی که مدیران شرکت به مجمع عمومی ارائه می دهند.
سه – تحصیل اطمینان از رعایت شدن حقوق تمام سهامداران به نحو مساوی.
چهار- ارائه گزارش جامع راجع به وضع شرکت به مجمع عمومی. این گزارش حداقل ده روز قبل از تشکیل مجمع باید جهت مراجعه سهامداران در مرکز شرکت آماده باشد.
پنج- اعلام جرم صورت گرفته در شرکت در ارتباط با جریان امور آن به مراجع قضایی .
شش- گزارش تخلف مدیران در مورد سهام وثیقه به مجمع عمومی .
هفت – دعوت از مجمع عمومی عادی هرگاه مقتضی بداند یا به تقاضای صاحبان یک پنجم سهام در صورتی که مدیران به آن عمل نکنند و یا هرگاه مجمع عمومی عادی سالیانه توسط مدیران دعوت نشود.
بازرس حق دارد برای انجام وظایفش هر موقع که لازم بداند به امور شرکت رسیدگی کند و اطلاعات و مدارک مورد نیاز را مطالبه نماید و حتی از خدمات کارشناسان متخصص در این زمینه استفاده کند. بدین ترتیب مدیران شرکت نیز مکلف به همکاری با بازرسان هستند و حتی تصمیمات مجمع عمومی نیز در پاره ای از موارد مانند تصویب صورت های مالی یا افزایش سرمایه، بدون قرائت گزارش بازرسان معتبر نیست.

حقوق و مسئولیت ها
حق احمه بازرس توسط مجمع عمومی عادی معین می شود . از طرف دیگر وی در اجرای وظایف خویش ممکن است بنا به قواعد عمومی مسئولیت مدنی، مسئول شناخته شده مم به جبران خساراتی شود که از ناحیه تخلفات او به شرکت و اشخاص ثالث وارد شده است. همچنین ممکن است تخلفات او جنبه کیفری داشته باشد، مثلاَ با وجود منع قانونی، سمت بازرس را بپذیرد یا اطلاعات غلط به مجامع عمومی بدهد . ضمناَ بازرس نمی تواند در معاملاتی که با شرکت یا به حساب شرکت می شود به طور مستقیم یا غیرمستقیم ذینفع شود.

 
ارکان شرکت سهامی طبق قانون تجارت عبارتند از مجمع عمومی ، هیات مدیره و بازرس. ممکن است شرکتی مطابق اساسنامه خود دارای ارکان دیگری نیز باشد مانند شورای فنی یا شورای عالی معاملات.
رکن اداره کننده و به عبارت دیگر قوه مجریه شرکت های سهامی اعضای هیات مدیره آن هستند. سهام داران با انتخاب اعضای هیات مدیره و اعتماد به حسن عملکرد و درایت آنان سرمایه های خود را به شرکت می سپارند و آنان نیز با بهره گیری از هوش و خلاقیت خود پس از انقضای سال مالی سود مناسبی عاید شرکت و سهام داران می کنند.

ترکیب ، نحوه انتخاب و مدت تصدی
تعداد اعضای هیات مدیره در اساسنامه شرکت معین می شود مثلاَ سه ، پنج ، هفت نفر یا غیراین ها که به تصمیم مجمع عمومی موکول شده باشد. حداقل قانونی تعداد مدیران در سهامی عام پنج نفر است. اعضای هیات مدیره در دور اول توسط مجمع عمومی موسس و پس از آن توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند.
مدیران بایستی تعدادی سهام که در اساسنامه ذکر شده است را دارا باشند . اشخاص حقوقی را می توان به عنوان مدیر انتخاب نمود وی بایستی آن ها شخص حقیقی را به نمایندگی خود جهت حضور در جلسات هیات مدیره معرفی نماید. نماینده ممکن است به طور مکرر و صرفاَ با اعلام شخص حقوقی ذیربط، تغییر کند.
نحوه انتخاب مدیران طبق ماده 88 عبارت از این است که تعداد مدیران در تعداد آراء هر رای دهنده ضرب می شود و وی می تواند تمام یا بخشی از آراء خود را به هر شخصی که می خواهد اختصاص دهد. اساسنامه شرکت نمی تواند خلاف این ترتیب را مقرر دارد ( ولی ممکن است هر سهم ممتاز، دارای بیش از یک حق رای باشد ). کسی که دارای اکثریت سهام حتی یک رای باشد، در شرایطی می تواند یک عضو هیات مدیره را بیش از دیگران انتخاب کند لذا اینگونه اکثریت سهام نسبتاَ بسیار ارزشمند هستند.
در صورت کاهش اعضای هیات مدیره از تعداد مذکور در قانون یا اساسنامه ، به هر دلیل اعم از استعفا، از کارافتادگی، فوت یا از دست دادن صلاحیت های قانونی، اعضای علی البدل به ترتیب مذکور در اساسنامه جایگزین آنان خواهند شد وگرنه بایستی مدیران باقی مانده مجمع عمومی را برای تکمیل ترکیب هیات مدیره دعوت نمایند و اگر این دعوت به هر سببی صورت نگیرد ه رذینفع ( اعم از شرکاء و غیره ) حق خواهند داشت از بازرس شرکت درخواست نمایند که مجمع را دعوت نماید و بازرس مکلف به دعوت خواهد بود. در صورتی که از این طریق نیز دعوت نیاید، سهامدارانی که حداقل یک پنجم سهام شرکت را دارا باشند می توانند مجمع عمومی را به طریق مذکور در ماده 95 دعوت نمایند. اگر در هر حال بیش از شش ماه سمت حتی یک عضو بلاتصدی بماند، هر ذینفع حق خواهد داشت انحلال شرکت را از دادگاه درخواست نماید.
قانون تجارت در مورد فرد یا زوج بودن تعداد اعضای هیات مدیره مسکوت است. ولی ماده 121 ” لایحه ” تلویحاَ فرد بودن اعضای هیات مدیره را القا می کند زیرا حصول اکثریت بیش از نصف اعضا، وقتی اعضای هیات مدیره دو نفر باشند، امکان پذیر نیست. به هر حال مفاد این ماده آمره نیست و در اساسنامه شرکت اکثریت بیشتری را می توان مقرر کرد. مثلاَ حد نصاب حضور و اعتبار تصمیمات با حضور و رای موافق هر دو و یا هر سه عضو هیات مدیره تعیین شود.
هیات مدیره توسط رئیس و نایب رئیس که هیات انتخاب می نماید، اداره می شود. اموری مانند دعوت از هیات مدیره برای تشکیل جلسه و اداره جلسات و نیز دعوت از مجامع عمومی در مواردی که هیات مدیره مکلف به آن است توسط رئیس هیات مدیره انجام می شود. تصمیمات هیات مدیره با اکثریت حاضرین اتخاذ می شود مگر در اساسنامه اکثریت بیشتری ذکر شده باشد.
در ماده 109 ” لایحه ” مدت زمان مدیریت مدیران حداکثر دو سال تعیین شده است ولی از آنجایی که معمولاَ از خاتمه دوره تصدی تا برگزاری مجمع و انتخابات و سپس اعلام اسامی به اداره ثبت شرکت ها، جهت ثبت و درج در آگهی رومه، فاصله زمانی وجود دارد ماده 136 ” لایحه” در این فاصله مدیران سابق را کماکان مسئول امور شرکت و اداره آن ذکر کرده است زیرا در هیچ زمانی نباید شرکت بدون هیات مدیره و قوه اجرایی باشد.
طبق ماده 241 ” لایحه ” پاداش هیات مدیره نباید به هیچ وجه از پنج درصد در شرکت های سهامی عام و ده درصد در شرکت های سهامی خاص از سود قابل تقسیمی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت می شود کند و در اساسنامه شرکت نیز نمی توان خلاف مقررات ماده فوق پیش بینی کرد. سود قابل پرداخت شرکت سودی است که پس از اعمال ذخایر و پرداخت مالیات به سهام دار پرداخت می شود.


 
شرکت بامسئولیت محدود بین دو یا چند نفر ( حداقل دو نفر ) تشکیل می شود و شرکا می توانند اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند. هم چنین شخص محجور توسط ولی یا قیم می تواند شریک شرکت بامسئولیت محدود شود.
به موجب ماده 95 ق.ت، شرکت بامسئولیت محدود ااماَ برای امور تجاری تشکیل می شود، اما به موجب ماده 2 لایحه قانون تجارت ، شرکت سهامی می تواند برای امور تجاری یا غیرتجاری تشکیل شود.
یادآوری می گردد :
– در قانون تجارت، برای میزان سرمایه شرکت بامسئولت محدود هیچ مبلغی تعیین نشده است. با این حال به صورت عرفی حداقل سرمایه اسمی مبلغ یک میلیون ریال می باشد. ( این سرمایه پرداخت نمی شود و اسمی می باشد ).
– حداقل تعداد مدیران ، یک نفر می باشد. ( برخلاف شرکت های سهامی اولاَ مدیر یا مدیران ممکن است از بین شرکاء یا خارج انتخاب شوند. ثانیاَ مدت خدمت آنان ممکن است محدود یا نامحدود باشد ).
–  اعضاء هیئت مدیره نباید کارمند بوده و دارای سابقه کیفری ( سوء پیشینه ) باشند.
– در نام شرکت بامسئولیت محدود، می بایست عبارت ” بامسئولیت محدود ” قید شود. در غیر این صورت شرکت مذکور در برابر اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب شده و تابع مقررات آن خواهد بود. همچنین، در نام شرکت نبایستی اسم هیچیک از شرکاء آورده شود والا شریکی که نامش در اسم شرکت ذکر شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را خواهد داشت.
– در شرکت بامسئولیت محدود هر شریک به نسبت سهمی که در شرکت دارد دارای رای خواهد بود، مگر آنکه اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.
– مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده در شرکت های بامسئولیت محدود وجود داشته ولی انتخاب بازرس پیش بینی نشده است ، بلکه چنانچه تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند، هیئتی مرکب از 3 نفر یا بیشتر تحت عنوان هیئت نظارت یا هیئت نظار، از طرف مجمع عمومی عادی انتخاب شده که اولین وظیفه آن، بررسی و حصول اطمینان از اجرای صحیح مقررات مربوط به تادیه سرمایه و ارزیابی سهم الشرکه های غیرنقدی می باشد. این هیئت می بایست دفاتر، صندوق و کلیه اسناد شرکت را زیر نظارت خود داشته و همه ساله گزارشی در این خصوص به مجمع عمومی عادی تسلیم نماید.

زمان ایجاد شخصیت حقوقی در شرکت بامسئولیت محدود
تشکیل شرکت بامسئولیت محدود برخلاف شرکت سهامی عام و خاص تشریفات پیچیده ای ندارد. به موجب ماده 96 قانون تجارت، ” شرکت بامسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد . در این شرکت تعهد سرمایه امکان پذیر نیست و تمام سرمایه باید در لحظه تشکیل پرداخت شود. در ماده 115 ق.ت، برای اشخاصی که به طور غیرواقعی پرداخت تمام سرمایه را تصدیق کرده باشند، مجازات ی پیش بینی شده است.
در شرکت سهامی لحظه ایجاد شخصیت حقوقی، قبول کتبی سمت توسط مدیران و بازرسان می باشد و پرداخت تمام سرمایه ایجاد شرکت نیست و پرداخت حداقل سی و پنج درصد کل سرمایه کفایت می کند.

مسئولیت شرکا
مسئولیت شرکای شرکت بامسئولیت محدود، فقط تا میزان ( نه نسبت ) سرمایه خود در برابر قروض و تعهدات شرکت است، زیرا شرکت بامسئولیت محدود از شرکت های سرمایه ای می باشد. مثلاَ با فرض وجود 4 شریک و 100 میلیون سرمایه برای هر شریک ، شرکت یک میلیلرد بدهی داشته باشد، مسئولیت شرکا فقط تا میزانی است که در شرکت وارد کرده اند و نسبت به مازاد آن مسئولیتی ندارند و امکان مراجعه طلبکاران به شرکا وجود ندارد. پس از انحلال شرکت نیز، حتی به میزان سرمایه امکان مراجعه به اموال شخصی شرکای شرکت بامسئولیت محدود وجود ندارد مگر در موارد استثنایی که به مسئولیت تضامنی یا ضامن بودن شریک تصریح شده باشد، مانند 101 ق. ت
از نظر نوع مسئولیت ، میان شرکت بامسئولیت محدود و شرکت سهامی شباهت وجود دارد اما باید توجه کرد که در ماده یک لایحه ، حد مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام می باشد. زیرا در شرکت سهامی سرمایه به سهام تقسیم می شود.

اساسنامه و شرکتنامه شرکت بامسئولیت محدود
شرکتنامه قرارداد نشکیل شرکت است و باید در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسد و سند رسمی محسوب می شود. اساسنامه قانون اداره شرکت است. به عقیده دکتر اسکینی در شرکت بامسئولیت محدود ، اساسنامه برخلاف شرکت سهامی اامی نمی باشد. البته این نظر قابل تامل است زیرا به موجب ماده 108 ق. ت ، ” روابط بین شرکا تابع اساسنامه است .”
در شرکت های سهامی و تعاونی و شرکت های مختلط ، اساسنامه اامی است اما در سایر شرکت ها وجود شرکتنامه اجباری است.

اداره شرکت بامسئولیت محدود
طبق ماده 104 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود به وسیله یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیر موظف که از بین شرکا یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدود معین می شوند اداره می گردد. لذا مدیر با مدیران شرکت با مسئولیت محدود می توانند چند حالت داشته باشند :
_ از بین شرکاء و حقوق بگیر شرکت
_ از بین شرکاء بدون اخذ حقوق
_ خارج از شرکا و حقوق بگیر
_ خارج از شرکاء بدون اخذ حقوق
ماده 105 قانون تجارت در مورد حدود اختیارات مدیران شرکت با مسئولیت محدود در قبال اشخاص ثالث مقرر داشته است : ” مدیران شرکت کلیه اختیارات لازمه را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهد داشت مگر این که در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد. هر قراردادی راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است .

بطلان شرکت بامسئولیت محدود
به موجب ماده 100 ق.ت، ” هر شرکت بامسئولیت محدود که برخلاف مواد 96 و 97 تشکیل شده باشد باطل و از درجه اعتبار ساقط است لیکن شرکا در مقابل اشخاص ثالث حق استناد به این بطلان را ندارند .”
در موارد ذیل شرکت بامسئولیت محدود باطل است :
1. اگر تمام سهم الشرکه نقدی تادیه نشود و یا تمام آورده غیرنقد تقویم یا تسلیم نشود.
2. عدم تعیین آورده غیرنقد
رفع موجبات بطلان توسط شرکا موجب می شود که شرکت تشکیل شود اما شرکت از روزی تشکیل شده محسوب می شود که موجب بطلان مرتفع شود نه از روزی که شرکا شرکت را تشکیل شده اعلام کرده اند. اشخاص ذینفع نیز می توانند از آثار بطلان تا قبل از تاریخ برطرف شدن موجب بطلان استفاده کنند.

مدارک ثبت شرکت بامسئولیت محدود
1- دو برگ شرکت نامه و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
2- دو برگ تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران
3- دو جلد اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
4- دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
5- دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
6- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده  نفر باشد)
7- اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل
8- تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن
9- معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
10- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
11- اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
 


 
یکی از انواع شرکت های تجاری در ایران، شرکت های سهامی هستند. شرکت های سهامی مهم ترین نوع شرکت تجاری می باشند. چرا که، انجام پروژه های بزرگ صنعتی ، تجاری مثل سدها ، شهرک ها ، آسمان خراش ها و کارخانجات بزرگ خودرو، هواپیما و کشتی سازی جز از طریق تشکیل شرکت های سهامی میسر نیست. زیرا اولاَ انجام این گونه پروژه ها نیاز به سرمایه انبوهی دارد که معمولاَ از طریق سرمایه های خصوصی امکان پذیر نیست، ثانیاَ تعداد شرکا در این شرکت ها زیاد و در نتیجه میزان سرمایه گذاری هر فرد نوعاَ خیلی زیاد نیست و ثالثاَ میزان خطر ، در صورت ورشکستگی ، برای هر شریک ، غیرقابل جبران نیست زیرا مسئولیت شرکا فقط محدود به سهام آنان در شرکت است.
شرکت سهامی به دو گونه عام و خاص تقسیم می شود. تفاوت این دو گونه عمدتاَ در نحوه تشکیل و برخی کنترل های دولتی در مرحله تحصیل سرمایه از عموم و در تامین صحت و سلامت امور مالی آن ها از طریق برقرار کردن ضوابط ویژه برای بازرسان شرکت است. با عنایت به اوصاف کلی شرکت ها، ذیلاَ به نکات مهم در ثبت شرکت سهامی خواهیم پرداخت.

موضوع تجاری و غیرتجاری
موضوع شرکت سهامی ممکن است تجاری یا غیرتجاری باشد. توضیح اینکه عنوان غیرتجاری در اصطلاح قانون تجارت معادل غیرانتفاعی نیست و لذا ممکن است موضوع شرکت سهامی سودآور و انتفاعی باشد، مانند اشتغال به معاملات غیرمنقول ، ولی در اصطلاح قانون تجارت، تجاری محسوب نشود.

نصاب سرمایه ثبت شرکت سهامی
حداقل قانونی سرمایه در شرکت های سهامی عام پنج میلیون و در سهامی خاص یک میلیون ریال است.
نصاب های مزبور تنها از نقطه نظر قانون تجارت است ولی هرگاه شرکتی بخواهد در موضوعاتی که مشمول قوانین و مقررات دیگری مانند بانکداری و بیمه گری فعالیت نماید، باید مقررات مربوط به آن ها را نیز رعایت کند.
نکته دیگر اینکه ممکن است دارایی شرکت در طول زمان بیش از سرمایه اولیه گردد، ضمن آنکه امکان دارد در اثر زیان های پیاپی، دارایی آن از سرمایه ثبت شده نیز کمتر شود. در صورت کاهش سرمایه به کمتر از حداقل مذکور در ماده 5، شرکت مکلف است ظرف یک سال حداقل مزبور را تامین کند و یا شرکت را به انواع دیگری از شرکت های تجاری تبدیل نماید ضمن آنکه هر ذینفعی حق خواهد داشت انحلال آن را از دادگاه درخواست نماید. همینطور است هر گاه نصف سرمایه ثبت شده از بین برود که در آن صورت طبق م 141، شرکت باید یا منحل شود و یا سرمایه آن به نبلغ موجود کاهش یابد.
در شرکت های سهامی عام ، بخشی از سرمایه را موسسین شرکت از طریق عرضه سهام به عموم مردم تامین می کنند، در حالیکه در سهامی خاص تمام سرمایه منحصراَ توسط موسسین تامین می گردد.
ممکن است تمام یا برخی از موسسین، یا سایر سهامداران، خودشان شرکت با سایر اشخاص حقوقی باشند. در حالی که هیچ شرکتی نمی تواند سهام خودش را خریداری کند. ( م 198) ، ولی خریداری سهام شرکت الف که سهامدار شرکت ب است، توسط شرکت ب ممنوع است.

عده شرکا در شرکت های سهامی
به موجب ماده 3 اصلاحی قانون تجارت ” در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از سه نفر کمتر باشد .
به نظر می رسد که قرار دادن حداقل تعداد شرکاء 3 نفر، مربوطب ه شرکت های سهامی خاص است والا در شرکت های سهامی عام عده شرکاء به شرحی که ذیلاَ ذکر می شود کمتر از 5 نفر نخواهد بود.
تعیین حداقل شرکاء به تعداد سه نفر جهت تطبیق با سایر مقررات شرکت های سهامی است. زیرا به موجب ماده 107 اصلاحی قانون تجارت ” شرکت سهامی به وسیله هیئت مدیره ای که از بین صاحبان سهام ، انتخاب شده کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند اداره خواهد شد. عده اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید از 5 نفر کمتر باشد . بنابراین اگر تعداد شرکاء کمتر از 5 نفر باشد زیرا در این صورت هیئت مدیره که باید از صاحبان سهام انتخاب شوند تشکیل نخواهد شد.

ارکان شرکت سهامی
سازماندهی شرکت سهامی ، به صورتی دموکراتیک ، بر عهده سه رکن اصلی شرکت است : رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی ) ، رکن اداره کننده ( هیات مدیره ) و رکن نظارت کننده ( بازرس).
مجمع عمومی صاحبان سهام به منزله فرمانده قواست و ارکان دیگر شرکت به او وابسته اند و باید گزارش طرز کار شرکت را به او ارائه دهند ؛ هیچ کدام از تصمیمات مهم راجع به حیات شرکت بدون تایید مجمع عمومی اعتبار ندارد ، ولی مجمع عمومی نمی تواند برای اداره شرکت هر روز جلسه تشکیل دهد ، به همین علت ، باید به طور دموکراتیک ، هیات مدیره ای را انتخاب کند تا به نمایندگی از طرف او عمل کند. هیات مدیره نیز که اداره روزانه شرکت را برعهده دارد کسی را به عنوان مدیریت عامل شرکت انتخاب می کند. اما ، مدیران شرکت را نمی توان به حال خود رها کرد و مجمع عمومی صاحبان سهام باید شخص یا اشخاصی ( بازرس یا بازرسان ) را برای نظارت بر امور شرکت تععین کند تا او را از وضعیت شرکت و طرز عمل مدیران مطلع سازند. انتخاب بازرس یا بازرسان بدان معنا نیست که مدیران باید در هر حال زیرنظر او عمل کنند. در واقع ، قانونگذار اصل را بر اعتماد به مدیران شرکت قرار داده است و فرض می کند اعمال مدیران در جهت نفع شرکت است ، مگر آنکه خلاف آن ثابت شود. اثبات این خلاف که از نظارت . بازرس یا بازرسان شرکت معلوم می شود ، برای مدیران متضمن مسئولیت های جزایی و مدنی سنگینی خواهد بود.

سهام
در شرکت های سهامی، سرمایه شرکت به دو صورت ورقه سهام درمی آید و هر شخص ممکن است تعدادی از آن را داشته باشد. هر سهم میزان مشارکت و تعهدات و منافع دارنده آن را در شرکت معین می کند.
سهام از نظر شکل ظاهری به صورت ورقه های چاپی متحدالشکل و دارای شماره ترتیب و امضای حداقل دو نفر مطابق مقررات اساسنامه شرکت است . طراحی سهام به هر شکلی ممکن است ولی در هر حال باید حاوی موارد ذیل باشد :
– نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها
– مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن ها
– تعیین نوع سهم
– مبلغ اسمی سهم و مقدار پرداخت شده آن
– تعداد سهامی که هر ورقه نماینده آن است.
سهام ممکن است به صورت بانام یا بی نام صادر شود. انتقال سهام بی نام با قبض و اقباض صورت می گیرد در حالی که در بانام ، انتقال دهنده بایستی آن را در دفتر ثبت سهام شرکت منعکس و امضا کند.
ممکن است برای برخی سهام طبق اساسنامه مزایایی در نظر گرفته شده باشد که به آن ها ” سهام ممتاز ” می گویند . سهام ممتاز ممکن است مطابق اساسنامه یا تصویب مجمع عمومی فوق العاده برقرار شود. تغییر امتیازات، تنها با موافقت اکثریت دارندگان اینگونه سهام میسر است.
مبلغ اسمی هر سهم در شرکت سهامی عام حداکثر ده هزار ریال و در سهامی خاص بدون محدودیت از نظر قانون و تابع مقررات شرکت است.
از آنجا که ممکن است شرکت در بدو تاسیس نیاز به تمام سرمایه ثبت شده خود نداشته باشد، لذا ممکن است بخشی از سهام نقداَ و بقیه ظرف حداکثر 5 سال پرداخت شود.
گرچه در شرکت های سهامی، خود سهم و سرمایه در تصمیم گیری ها مهم است، ولی ماده 3، تعداد سهامداران را حداقل 3 نفر معین نموده است، در عین حال از ماده 107 که اعضای هیات مدیره را در شرکت های سهامی عام حداقل 5 نفر و از میان سهامداران مقرر کرده است استباط می شود که حداقل مزبور در سهامی عام ، 5 نفر است. مقصود از نفر ، منحصر به شخص حقیقی نیست.

حقوق سهامداران
دارنده سهم دارای حقوق ذیل است :
– رای در مجامع عمومی
– انتقال سهم
– کسب اطلاع از امور شرکت
– دریافت سود
– حق تقدم در خرید سهام جدید
– سهیم شدن در اموال شرکت


 
شرکت فرعی به شرکتی گفته می شود که توسط شرکت خارجی ( مادر ) ایجاد شده است و کنترل آن در اختیار شرکت مادر قرار دارد. چنین شرکتی دارای شخصیت حقوقی مستقل از شرکت مادر می باشد و در کشور محل ثبت از همان وضعیت حقوقی یک شرکت تجاری داخلی برخوردار خواهد بود.

در اکثر موارد ثبت یک شرکت فرعی در ایران به منظور سرمایه گذاری در کشورمان می باشد. با این وجود ممکن است شرکت های خارجی با تشکیل شرکت فرعی به معاملات تجاری دیگری به جز آنچه به عنوان سرمایه گذاری قابل طبقه بندی میباشد، مشغول شوند. به بیانی دیگر، این شرکت ها می توانند با تشکیل یک شرکت فرعی تجاری موضوع ماده 20 قانون تجارت به یکی از فعالیت های مندرج در ماده 2 قانون تجارت اشتغال یابند.
بر فرض چنین شرکتی می تواند به خرید و فروش اموال منقول اقدام نماید و به عنوان مثال با خرید محصول از شرکت خارجی مادر به توزیع و عرضه آن در بازار ایران اقدام کند یا آن که با تخصص و مهارت هایی که در امر توزیع محصول دارد، عملیات بازاریابی و توزیع محصولات چند شرکت خارجی در چنین مواردی که به فعالیت های عمرانی و تولیدی اشتغال نمی یابد، در چارچوب قانون سرمایه گذاری قرار نمی گیرد و نمی تواند با اخذ مجوز سرمایه گذاری از محدودیت های موجود در خصوص درصد مشارکت با اتباع ایرانی رهایی یابد. به بیان دیگر در چنین مواردی شرکت خارجی می تواند به ثبت شرکت با حد اکثر 49 درصد مشارکت خارجی اقدام نماید و چاره ای ندارد جز این که با اتباع محلی مشارکت نماید. البته شاید اگر چنین محدودیتی نبود، بیشتر شاهد شرکت هایی بودیم که با ثبت یک شرکت فرعی به توزیع محصولات شرکت مادر می پردازد.

حال سوالی که ممکن است مطرح شود این است که وم ثبت شرکت فرعی چیست ؟
در حقوق ایران قوانین مختلفی به وم ثبت شرکت ایرانی اشاره دارند. ماده 2 قانون ثبت شرکت ها، مصوب 2/ 3/ 1310 کلیه شرکت های ایرانی مذکور در قانون تجارت را که در تاریخ اجرای قانون یادشده موجود و مطابق مقررات راجع به ثبت عمل نکرده اند، مکلف نموده است تا آخر شهریور ماه 1310 مطابق قانون تجارت تقاضای ثبت نمایند. علاوه بر این طبق ماده 195 قانون تجارت، مصوب 13/ 2/ 1311 : " ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت ها است ."
به رغم آن که در این ماده ضمانت اجرای عدم ثبت مقرر نشده است، اما از مجموع قوانین و مقررات موجود از جمله ماده 198 قانون تجارت که به امکان ابطال عملیات شرکت اشاره می نماید و ماده 2 قانون ثبت شرکت ها که علاوه بر وم پرداخت جزای نقدی توسط مدیران، امکان انحلال شرکت را به درخواست دادستان مقرر نموده است، به نظر می رسد عدم ثبت شرکت خود به خود موجب بطلان شرکت نمی شود ، بلکه افزون بر جریمه نقدی، امکان ابطال عملیات شرکت و انحلال خود شرکت را فراهم می آورد. به علاوه طبق ماده 220 قانون تجارت، شرکاء شرکت در چنین وضعیتی در حکم شرکاء شرکت های تضامنی می باشند.
سوال این است که " کلیه شرکت های مذکور در این قانون " که وم ثبت آن ها پیش بینی شده است، کدام شرکت ها می باشند ؟ ماده 20 قانون تجارت در این خصوص تعیین تکلیف می نماید. طبق این قانون " شرکت های تجاری بر هفت قسم است :1- شرکت سهامی 2- شرکت با مسئولیت محدود 3- شرکت تضامنی 4- شرکت مختلط غیرسهامی 5- شرکت مختلط سهامی 6- شرکت نسبی 7- شرکت تعاونی تولید و مصرف ".
شرکت های قسم اول و دوم ، یعنی شرکت سهامی و شرکت با مسئولیت محدود ، تنها شرکت هایی هستند که معمولاَ تشکیل می شوند. این شرکت ها، شرکت های سرمایه هستند و در آن ها سرمایه حرف اول را می زند. لازم به ذکر است که در کشور ایران، شرکت های سهامی خاص و با مسئولیت محدود ، با توجه به محدود بودن مسئولیت شرکا و با توجه به این که شرکت ها می توانند از اشخاص معدودی تشکیل شوند، همچون سایر کشورها بیشترین محبوبیت را به خود اختصاص داده اند. چهار قسم بعدی کمتر تشکیل شده اند و با توجه به مقررات حاکم بر آن ها مورد توجه نمی باشند و قسم آخر که شرکت های تعاونی اند، در حقیقت شرکت های تجاری تشبیهی می باشند و هدف از تشکیل آن ها به طور اصولی تامین منافع اعضا می باشد. ذکر این نکته حائز اهمیت می باشد که طبق طرح اصلاحی قانون تجارت که در حال حاضر در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار دارد، شرکت های تجاری تنها به چهار نوع یعنی سهامی ، با مسئولیت محدود ، تضامنی و تعاونی دسته بندی گردیده اند.
پس از بیان این مطالب حال باید دید که آیا یک شرکت خارجی نیز وماَ باید برای فعالیت در کشور ایران، به ثبت شرکت اقدام نماید یا خیر ؟ و اگر جواب مثبت است، چه نوع شرکتی باید به ثبت برسد ؟
برای پاسخ به پرسش های فوق توضیح این مطلب خالی از لطف نیست که یک شرکت خارجی جهت فعالیت در کشور ایران باید در چارچوب مقررات ایران به فعالیت بپردازد. بنابراین بسته به این که به چه نوع فعالیتی تمایل داشته باشد، وم یا عدم وم ثبت شرکت مشخص خواهد شد. همان گونه که می دانیم، طبق مقررات ایران ، شرکت های مدنی اامی به ثبت ندارند ؛ بنابراین اگر به عنوان مثال یک شرکت خارجی با طرف های ایرانی در چارچوب مقررات قانون مدنی مشارکت خود را آغاز نماید، به ثبت شرکت نیازی نخواهد بود. حال آن که اگر شرکت های خارجی بخواهند به شکل شرکت های تجاری یا شعبه و نمایندگی به فعالیت اقدام نمایند، باید طبق مقررات ایران به ثبت هر یک از پایگاه های فعالیتی یاد شده اقدام نمایند .
به علاوه با توجه به این که شرکت خارجی تنها در موارد محدودی می تواند از طریق ثبت شعبه یا نمایندگی فعالیت نماید، بنابراین در بیشتر موارد که شرکت خارجی به سرمایه گذاری اقدام می نماید، به ویژه با اخذ مجوز سرمایه گذاری، اصولاَ ثبت یک شرکت فرعی در قالب یکی از شرکت های مندرج در ماده 20 قانون تجارت است که نظر وی را تامین خواهد نمود.


  
لازمه وجود قانونی اتحادیه تعاونی، مانند سایر اشخاص حقوقی حقوق خصوصی، ثبت آن است . مرجع ثبت تعاونی ها در تهران " اداره کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی " و در شهرستان " اداره ثبت " واقع در آن شهرستان می باشد. مقررات مربوط به ثبت اتحادیه ها، مانند سایر اشخاص حقوقی حقوق خصوصی، جنبه امری دارد و رعایت آن ها اامی است و این امر تحت نظارت دولت صورت می گیرد.

اولین هیات مدیره اتحادیه ، مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ جلسه اولین مجمع عمومی عادی، برای ثبت اتحادیه اقدام لازم را به عمل آورد. برای این منظور، اولین هیات مدیره در نخستین جلسه خود ، پس از انتخاب مدیر عامل ، به یکی از اعضای خود یا به مدیرعامل، وکالت با حق توکیل غیر می دهد تا برای ثبت اتحادیه اقدامات لازم را به عمل آورد.
منظور از وکالت با حق توکیل غیر، این است که شخص وکیل ، اختیار دارد که برای انجام امور مورد وکالت خود، دیگری را وکیل کند. قانون مدنی در این خصوص می گوید : " وکیل در امری، نمی تواند برای آن امر، به دیگری وکالت دهد ؛ مگر اینکه صریحاَ یا به دلالت قرائن ، وکیل در توکیل باشد ". بنابراین عضو هیات مدیره یا مدیرعامل مزبور ، در صورت وم با استفاده از حق توکیل ، می تواند وکیلی انتخاب و به موجب قراردادی که با وی منعقد می نماید، انجام اقدامات لازم برای ثبت اتحادیه را به وی واگذار کند که در این صورت ، پرداخت حق الوکاله بر عهده اتحادیه خواهد بود.
• مجوز ثبت
مجوز ثبت جزو مدارکی است که باید برای ثبت اتحادیه به مرجع ثبت تسلیم شود. برای این منظور لازم است تا اول اقدامات انجام شده برای تشکیل آن ، از لحاظ مطابقت با مقررات ، به تایید وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) برسد و برای آن از طرف وزارت نامبرده ، " مجوز ثبت " صادر گردد.

• اسناد و مدارکی که به وزارت تعاون تسلیم می شود
اولین هیات مدیره می بایست مدارک لازم را برای ثبت اتحادیه به وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) تسلیم نماید. این مدارک عبارت است از :
- طرح توجیهی که به توسط وزارت تعاون پذیرفته شده است ،
- اساسنامه مصوب اتحادیه ،
- دعوتنامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی ،
- صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی دایر بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و اولین هیات بازرسی و رومه کثیرالانتشار که باید آگهی اتحادیه در آن درج شود ،
- رسید پرداخت وجوه لازم التادیه سرمایه اتحادیه ،
- فهرست اسامی و مشخصات داوطلبان تشکیل اتحادیه ،
- فهرست اسامی حاضران در جلسه رسمی اولین مجمع عمومی عادی ،
- فهرست اسامی و مشخصات و نشانی اعضای اولین هیات مدیره و اولین هیات بازرسی ، اعم از اصلی و علی البدل و قبولی کتبی آن ها ،

ثبت اتحادیه تعاونی ها
- صورتجلسه اولین هیات مدیره دایر بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره ،
- انتخاب صاحبان امضای مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و انتخاب مدیرعامل ،
- نام و مشخصات و نشانی مدیرعامل .
در صورت بدون ایراد بودن مدارک فوق، وزارت تعاون مدارک مورد نیاز را به مرجع ثبت ارسال می نماید و بدین وسیله ثبت اتحادیه را درخواست می نماید.
مرجع ثبت پس از اخذ مدارک به ثبت اقدام می نماید. مرجع ثبت پس از ثبت اتحادیه و انتشار آگهی آن، بایستی رونوشتی از آگهی مزبور و نسخه ای از اساسنامه اتحادیه را که به مهر خود ور کرده است ، به اداره کل یا اداره تعاون مربوط ارسال نماید.
• آگهی ثبت اتحادیه
ثبت اتحادیه ، از طریق درج آگهی در " رومه رسمی " برای اطلاع عموم اعلام می شود. هر گونه تغییری که بعداَ در اساسنامه اتحادیه داده شود نیز باید در رومه مزبور درج و آگهی گردد، ولی انتشار آگهی در رومه رسمی ، برای اعلام تغییر هیات مدیره و هیات بازرسی و مدیرعامل، اامی نیست. اتحادیه های تعاونی، مانند شرکت های تعاونی ، از پرداخت حق الثبت و نصف تعرفه آگهی ثبت در رومه رسمی معافند . در صورت وم، اتحادیه می تواند علاوه بر رومه رسمی ، در یکی از جراید محلی یا نشریات تعاونی و غیره ثبت یا تغییر اساسنامه را اعلام دارد.

• مدارک و اسناد مورد نیاز برای ثبت
اوراقی که وزارت تعاون باید به همراه درخواست ثبت اتحادیه به مرجع ثبت ارسال کند ، به قرار ذیل است :
- طرح توجیهی
- سه نسخه اساسنامه مصوب اتحادیه
- آگهی دعوت اولین مجمع عمومی عادی
- اسامی حاضران در جلسه رسمی اولین مجمع عمومی عادی
- صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی دایر بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و اولین هیات بازرسی
- صورتجلسه اولین هیات مدیره ، دایر بر انتخاب هیات رئیسه ، مدیرعامل و صاحبان امضای مجوز .
- رسید پرداخت وجوه لازم التادیه
ثبت هر اتحادیه ، با شماره ای مخصوص صورت می گیرد. لازم به ذکر است، اتحادیه به عنوان تعاونی، می تواند از امکانات و تسهیلات مربوط به تعاونی ها که دولت اعطا می کند بهره مند گردد.
• پروانه تاسیس
پس از ثبت نمودن اتحادیه ، لازم است تا نسبت به اخذ پروانه تاسیس اقدام نمود و پس از گرفتن پروانه تاسیس است که اتحادیه تعاونی می تواند به فعالیت بپردازد.
مدارک و اسنادی که می بایست هیات مدیره به وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) تسلیم نماید عبارت است از :
- کپی مصدق مدرک ثبت اتحادیه که از مرجع ثبت اخذ شده است ،
- نسخه ای از رومه رسمی که آگهی تاسیس اتحادیه در آن چاپ شده است.
- درخواست برای اخذ پروانه تاسیس که به عنوان وزارت تعاون نوشته شده است.

• مسئولیت اولین هیات مدیره در رابطه با اقدام به ثبت اتحادیه
همان طور که گفته شد، قانون اولین هیات مدیره اتحادیه را مکلف می کند که به ثبت اتحادیه اقدام نماید. پس اقدام به ثبت اتحادیه، برای هیات مدیره یک تکلیف قانونی است. لذا ، هر گاه هیات مدیره مزبور اقدام لازم برای ثبت اتحادیه را به عمل نیاورد به علت عدم انجام وظیفه، مسئول خساراتی خواهد بود که از این لحاظ بر داوطلبان عضویت وارد شده است. می توان گفت که مسئولیت هیات مدیره در عدم اقدام به ثبت اتحادیه ، مبتنی بر " تفریط " است. " تفریط " ، ترک عملی است که انجام آن بر عهده شخص باشد و هیات مدیره به تکلیفی که قانوناَ بر عهده اوست، عمل نکرده است.
گفته شد که اولین هیات مدیره به یکی از اعضای خود یا به مدیرعامل وکالت می دهد که اقدام لازم را برای ثبت اتحادیه انجام دهد. هر گاه شخص مزبور از انجام اقدام مزبور خودداری کند، این امر مانع توجه مسئولیت به اولین هیات مدیره نمی شود، زیرا قانون صریحاَ هیات مدیره مزبور را مکلف به اقدام برای ثبت اتحادیه کرده است، لذا مسئولیت ناشی از عدم اقدام ، در هر حال ، متوجه اولین هیات مدیره خواهد بود . شخصی که هیات مدیره وی را وکیل در اقدام به ثبت کرده است، در برابر هیات مدیره نسبت به خسارات وارده ناشی از عدم ثبت ، مسئول است و هیات مدیره بعد از جبران خسارات مربوط، می تواند آن را از وی، از طریق دادگاه مطالبه و وصول کند.
• استرداد مبالغ پرداختی داوطلبان عضویت
همان طور که می دانیم ، داوطلبان عضویت در اتحادیه، مقداری از بهای سهم یا سهام خریداری شده خود را به عنوان " مبلغ لازم التادیه " در موقع خرید پرداخت می کنند. در مواردی که ذیلاَ بیان می شود، باید مبلغ مزبور به آن ها مسترد شود. دستور استرداد را وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) صادر می کند :
1- هر گاه، در ظرف دو ماه از تاریخ صدور موافقتنامه تشکیل اتحادیه از طرف وزارت تعاون یا اگر مدت مزبور تمدید شده باشد، در ظرف مدت اخیر ، هیات موسس برای تشکیل اتحادیه ، اقدامات لازم را انجام ندهد و یا با وجود انجام اقدامات لازم و دعوت از " اولین مجمع عمومی عادی" ، جلسه مجمع به علت عدم حصول نصاب لازم ، رسمیت پیدا نکند ، یا در صورت رسمیت یافتن، موفق به تصویب اساسنامه و اخذ تصمیم درباره امور دیگر مندرج در دستور جلسه نشود ( در این صورت هیات موسس باید عدم تشکیل اتحادیه را اعلام و مراتب را به وزارت تعاون اطلاع دهد. در صورت تعلل هیات موسس در اعلام عدم تشکیل و اطلاع به وزارت تعاون، هر یک از داوطلبان عضویت یا هر یک از اعضای هیات موسس می تواند تشکیل نشدن اتحادیه را به وزارت اعلام کند ) .
2- هر گاه، با وجود تشکیل اتحادیه، ثبت آن به علتی از قبیل عدم انجام اقدامات لازم برای ثبت از طرف اولین هیات مدیره یا تصمیم وزارت تعاون ، عملی نشود.
در موارد فوق، وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) ، دستور استرداد را صادر و به صندوق تعاون یا شعبه بانکی که مبالع مربوط به آن واریز شده است ، ابلاغ می کند. داوطلبان عضویت ، با ارائه ورقه تعهد سهام خود، مبالغ پرداختی خود را از صندوق یا بانک مربوط دریافت می کنند.
یادآوری می شود، در یک مورد نیز مبالغ پرداختی به عنوان لازم التادیه به برخی از داوطلبان عضویت مسترد می شود و آن وقتی است که پس از تصویب شدن اساسنامه اتحادیه در جلسه " اولین مجمع عمومی عادی " ، افرادی که با اساسنامه مصوب موافق نباشند، در همان جلسه درخواست عضویت خود را پس بگیرند که در این صورت ، پس از به ثبت رسیدن اتحادیه ، اولین هیات مدیره آن، به استرداد وجوه پرداختی این افراد مبادرت می کند.
وزارت تعاون ، از فعالیت موسساتی که به نام تعاونی ، به ثبت داده نشده اند ، ولی تحت این عنوان فعالیت می کنند ، پیشگیری می کند ، زیرا این امر سوء استفاده از عنوان تعاونی و نادیده گرفتن مقررات تعاونی محسوب می شود و به موجب قانون ، " نظارت بر حسن اجرای قوانین و مقررات بخش تعاونی و جلوگیری از فعالیت اشخاص حقیقی یا حقوقی، که به هر نحو از نام یا عنوان تعاونی، سوء استفاده می کنند " ، بر عهده وزارت تعاون است.
از همراهیتان سپاسگزاریم.


 به موجب ماده ی اول قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب اول تیر ماه 1310 شمسی ،علامت تجارتی عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش،تصویر،رقم ،حرف ،عبارت ،مهر،لفافه و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ،تجارتی یا فلاحتی اختیار می شود.
نام و نشان تجاری ، نام یا نمادی متمایز (  مانند لوگو ،برند ،علامت تجاری یا طرح زمینه  ) برای شناسایی کالاها یا خدمات از یک فروشنده یا یک گروه از فروشندگان است که برای متمایز نمودن کالاها از کالاهای رقبا به کار بسته می شود.بالابردن قدرت  نام و نشان تجاری جهت متمایز ساختن ، به طور تاثیر گذاری می تواند مزایایی نظیر افزایش قصد خرید،هزینه ها ی کمتر ،افزایش فروش ، اولویت بندی های قیمت و وفاداری و احساس رضایت  مشتری در  محصولات و خدمات   را ایجاد نماید.

در این راستا حفاظت قانونی از برند از گام های اصلی برای ایجاد یک برند قدرتمند است . شرکت هایی که دارای علائم و اسامی تجاری ثبت شده می باشند عملاَ در مقابل خط مشی های رقبا بیمه شده اند. ثبت برند تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند و شرکت ها را نیز تشویق می کند تا در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند .از طرفی دیگر ثبت یک برند فواید و آثار بسیاری از جمله حق استعمال انحصاری علامت تجاری  را به همراه دارد که به موجب آن از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری دیگر هستند جلوگیری می گردد.به طوریکه ماده ی 2 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر داشته است که: حق استعمال انحصاری علامت تجارتی فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رساند. »
حال با توجه به اهمیت ثبت برند به دنبال آن این سوال اساسی پیش می آید که چگونه می توان یک برند راثبت کرد؟ آیا خود ما نیز قادر به ثبت برند هستیم؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم تا زمانی که یک محصول یا خدمت دارای وجه ممیزه ی مشخصی نباشد ، می توان به سادگی آن را برند نمود و این برند را به گونه ای پایدار داشت .برای این منظور می بایست کلیه ی مدارک لازم قانونی فراهم باشد و با رعایت کامل مقررات ،مراحل قانونی ثبت آن طی شده باشد.
امروزه با توجه به ایجاد سیستم جدید اینترنتی ،  تمامی افراد می توانند پس از اسکن مدارک و انجام مراحل اینترنتی از طریق سامانه ی اینترنتی  اقدام به ثبت برند نمایند.این سامانه جهت ثبت علائم تجاری در نظر گرفته شده است وپیگیری های مربوط به  اظهارنامه نیز از طریق همین سامانه ، بخش ثبت انواع درخواست(رفع نقص،پرداخت حق الثبت،تمدید،انتقال و .)امکان پذیر است.
بررسی اظهارنامه صرفاً بر اساس اولویت زمان ثبت آن ها در سامانه می باشد و حضور متقاضیان محترم در اداره تاثیری در فرآیند انجام کار ندارد.پس از تکمیل فرم مربوطه توسط متقاضی  در سامانه، اداره ی مالکیت صنعتی  ،اظهارنامه را از لحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی می کند و در صورتی که علامت را قابل ثبت بداند ، اجازه ی انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می کند و چنانچه در مدارک ارسالی و یا تنظیم محتوای اظهارنامه نقصی وجود داشته باشد ابلاغیه ی رفع نقص می فرستد و اگر در عنوان و یا تصویر علامت ،اامات قانونی رعایت نشده باشد یا اینکه پس از بررسی مشابه و یا عین علامت درخواستی برای کالاهای مورد نظر شما، قبلاً به نام شخص دیگری ثبت شده باشد ابلاغیه ی رد اظهارنامه صادر می شود .حالت دیگر نیز  ممکن است زمانی پیش آید که بخشی از کالاها و یا خدمات  قابل ثبت نباشد که در این صورت ابلاغیه ی رد بخشی از موارد خواسته شده در اظهارنامه را خواهد فرستاد.
مدارک لازم جهت ثبت علامت تجاری عبارتند از:
شخص حقیقی:
1)کپی شناسنامه
2)کارت ملی
3)کپی کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
4)کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
شخص حقوقی:
1)کپی شناسنامه
2)کپی کارت ملی
3)کپی رومه ی  تاسیس و آخرین تغییرات شرکت(از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
4)کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
5)کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
نکته:در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد،ارائه ی کارت بازرگانی اامی نخواهد بود.
در  رابطه با هزینه های مربوط به ثبت برند نیز مفصلاَ در مطالب پیشین توضیح دادیم.علاوه بر آن  شما همواره می توانید در صورت وجود هرگونه ابهامی سوالات خود را با ما در میان بگذارید.



 
فن دفتر داری و حسابداری وسیله ای است که اطلاعات لازم را راجع به وضع تاجر و موسسات تجارتی تحصیل و جمع آوری نموده و به تاجر و اشخاص ذینفع امکان می دهد در هر موقع از وضع دارایی،دیون و مطالبات و تعهدات و پیشرفت یا عدم پیشرفت امور موسسه تجارتی اطلاع حاصل نماید.

- مراحل ثبت شرکت از الف» تا ی»

- مزایای تاسیس و ثبت شرکت چیست؟

پس هر تاجری به استثنای کسبه جزء مکلف است دفاتر 1-رومه 2 –کل 3-دارایی4 -کپیه را داشته باشد.بخصوص که قوانین مالیاتی ایران درآمد بازرگان و شرکت ها را بر اساس ترامه و حساب سود و زیان آنان که از روی دفاتر قانونی تنظیم می شود قرار می دهد.
1-دفتر رومه:دفتری است که تاجر باید همه روزه مطالبات و دیون و داد و ستد تجارتی و معاملات راجع به اوراق تجارتی(از قبیل خرید و فروش و ظهر نویسی) و بطور کلی جمیع واردات و صادرات تجارتی خود را به هر اسم و رسمی که باشد و وجوهی را که برای مخارج شخصی خود برداشت می کند در آن دفتر ثبت نماید.
2-دفتر کل:دفتری است که تاجر باید کلیه معاملات را لااقل هفته ای یک مرتبه از دفتر رومه استخراج و انواع مختلفه آن را تشخیص داده و جدا نموده هر نوعی را در صفحه مخصوص در آن دفتر بطور خلاصه ثبت کند.
3-دفتر دارایی:دفتری است که تاجر باید هر سال صورت جامعی از کلیه دارایی منقول و غیرمنقول و دیون و مطالبات سال گذشته خود را به ریز ترتیب داده در آن دفتر ثبت و امضاء نماید و این کار تا پانزدهم  فروردین ماه سال بعد انجام پذیرد.
4-دفتر کپیه:دفتری است که تاجر باید کلیه مراسلات و مخابرات و صورت حساب های صادره خود را در آن به ترتیب تاریخ ثبت نماید.
قانون گذار اهمیت مخصوصی برای دفاتر تجارتی قائل شده و بین تجار،دفاتر تجارتی سندیت دارد.(بنابراین دفاتر رومه و کل دارایی)قبل از آنکه در آن چیزی نوشته شود توسط مرجع ثبت شرکت ها باید پلمپ گردد.
بموجب مفاد ماده 11 و 12 قانون تجارت مذکور در ماده 6(رومه-کل-دارایی و کپیه) و سایر دفاتری که تجار برای امور تجارتی خود به کار می برند (مانند دفتر اوراق سهام-دفتر انبار و نظایر آن) در صورتی معتبر و دارای سندیت می باشند که مطابق مقررات این قانون تهیه و تنظیم شده باشند در غیر اینصورت فقط علیه صاحب آن ها معتبر خواهند بود.لذا با توجه به مراتب فوق دفاتر رومه،کل و دارایی می بایست از طرف اداره ثبت،شماره گذاری،امضا و پلمپ گردند.از آن جا که ترامه جایگزین دفتر دارایی شده است لذا در حال حاضر پلمپ و شماره گذاری دفاتر رومه و کل که معمولاَ اساس حسابداری موسسات را تشکیل می دهند از اهمیت زیادی برخوردار می باشد و پلمپ سایر دفاتر تقریباَ متروک و منسوخ شده است.
ماده 2 آئین نامه نحوه تنظیم و تحریر و نگاهداری دفاتر مقرر می دارد:دفاتر رومه و کل باید به زبان فارسی تحریر و قبل از ثبت هرگونه معامله در آن ها مطابق مقررات مواد 11 و 12 قانون تجارت مصوب 1311 از طرف نماینده اداره ثبت اسناد امضاء و پلمپ گردد.لذا،دفاتر تجارتی باید دارای نمره ترتیبی(صفحه گذاری شده) و قیطان کشیده باشد و با درخواست کتبی متقاضی(در خصوص شرکت ها و موسسات غیر تجارتی به امضاء صاحبان امضاء مجاز)و ور نمودن کلیه صفحات هر دفتر به مهر مخصوص پلمپ دفاتر تجارتی و سپس پرداخت حق الثبت مربوط و تکمیل نمودن اظهارنامه پلمپ دفاتر تجارتی،دفاتر فوق توسط متصدی مربوط در دفتر مخصوص ثبت و به امضاء مسئول مربوط خواهد رسید.
ضمناَ باید دوطرف قیطان با مهر سربی که وزارت دادگستری برای این منظور تهیه می نماید منگنه شده و کلیه اعداد با تمام حروف نوشته شود.متصدی امضاء مکلف است که صفحات هر دفتری را شمرده،در صفحه اول و آخر آن تعداد صفحات آن را با قید تاریخ امضاء نماید.
آنچه که مهم است تاریخ پلمپ دفاتر فوق الذکر می باشد چون گفته شد که ترامه و حساب سود و زیان کلیه اشخاص حقوقی متکی به دفاتر قانونی آن ها می باشد.لازم به توضیح است که یکی از وظایف هیئت مدیره تسلیم ترامه و حساب سود و زیان متکی به دفاتر قانونی حداکثر تا یک ماه پس از سال مالی به دارایی محل می باشد.
بنابراین قبل از پایان هر سال مالی بایستی دفاتر قانونی سال مالی بعد را پلمپ نموده و آماده شروع عملیات مالی سال بعد نمایند.چون قانون مالیات های مستقیم نیز ادارات ثبت را مکلف نموده است که دفاتر ثبت شده و شماره های آن را به انضمام سایر موارد خواسته شده در قانون در آخر هر ماه به اداره امور اقتصادی و دارایی محل اقامت موسسه ارسال دارند.لذا اهمیت تاریخ پلمپ دفاتر قانونی مشخص می گردد.
البته در مورد موسسات جدیدالتاسیس تاخیر ثبت دفاتر برای اولین سال تاسیس تا سی روز از تاریخ ثبت شخص حقوقی  یا تاریخ شروع بکار سایر اشخاص مجاز شمرده است.همچنین در مواردی که دفاتر پلمپ شده توسط مقامات قضایی یا سایر مراجع قانونی از دسترس مودی خارج شود صاحب دفتر حداکثر ظرف مدت سی روز باید نسبت به پلمپ و ثبت دفاتر قانونی جدید و ثبت عملیات آن مدت در دفاتر جدید اقدام نماید.چنانچه اشخاص حقیقی یا حقوقی از دفاتر پلمپ شده سال قبل استفاده ننموده باشند یا به عبارتی دفاتر ثبت و پلمپ شده نانویس مانده باشد و قصد استفاده آن را برای سال مالی آتی داشته باشد مراتب حداکثر ظرف مدت سی روز از تاریخ شروع سال مالی جدید با ذکر مشخصات دفاتر مزبور به حوزه مالیاتی ذیربط اعلام می شود.
هر یک از دفاتر قانونی باید در هر صورت تا ده سال در محل شرکت و جزء اسناد شرکت نگهداری گردد و دفاتر هر شرکتی که منحل شده باشد با نظر مدیر ثبت اسناد در محل معینی از تاریخ ختم تصفیه تا ده سال باید محفوظ بماند.
در هر حال پلمپ نکردن دفاتر تجارتی آن ها را از قدرت اثباتی محروم نکرده،بلکه می تواند جزء امارات قضایی محسوب گردد.
مدارک مورد نیاز جهت پلمپ دفاتر عبارتند از:
-کپی شناسنامه مدیر عامل و مهر شرکت
-ارائه آخرین تغییرات ثبتی شرکت در رومه رسمی
-تقاضای اخذ دفاتر تجاری
اخذ پلمپ دفاتر:
جهت اخذ پلمپ دفاتر،به  سامانه اداره ثبت شرکت ها قسمت پلمپ دفاتر تجارتی مراجعه نمایید و قسمت اطلاعات متقاضی را تکمیل کنید.اطلاعات متقاضی پلمپ شامل نوع شخص متقاضی،تابعیت متقاضی،شماره همراه می باشد.تمامی پیامک های مربوط به مراحل انجام کار به شماره همراهی که در این قسمت درج می نمایید ارسال خواهد شد.قسمت شروع سال مالی و شروع ماه مالی را نیز تکمیل کنید.منظور از شروع سال،ماه و روز مالی انتخاب آن ها بر اساس مراتب مشخص شده در اساسنامه شخصیت حقوقی که ثبت گردیده است می باشد.تاریخ پایان سال مالی،نیز توسط سامانه محاسبه می گردد.بدیهی است تاریخ ثبت شخصیت حقوقی و درخواست پلمپ مبنای شروع سال،ماه و روز مالی نمی باشد.
سپس با طی کردن سایر مراحل خواسته شده در سامانه (اطلاعات شخصیت حقوقی،اطلاعات تکمیل کننده اظهارنامه پلمپ،هیئت مدیره شرکت/موسسه،سمت هیئت مدیره شرکت موسسه) فرم اظهارنامه ای که در سایت است را نیز پر کنید و از آن پرینت بگیرید. چنانچه اطلاعات را به درستی وارد نموده باشید و مورد تایید کارشناس مربوطه قرار گرفته باشد (پیگیری درخواست از طریق همین سامانه امکان پذیر است)می بایست پرینت اظهارنامه را به همراه مدارکی که ذکر شد،به اداره ثبت ارسال نمایید تا اداره پست دفاتر پلمپ را به آدرسی که در سامانه قید نموده اید ارسال دارد.
فرم گواهی پلمپ دفاتر
شرکت/خانم/آقا
دفاتر خود را در تاریخ.تحت شماره.در این اداره کل پلمپ نموده است.این گواهی حسب درخواست متقاضی جهت ارائه به صادر گردیده است.
اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری
موارد رد دفاتر:
ماده 20 تخلف از تکالیف مقرر  در این آیین نامه در موارد زیر موجب رد دفاتر می باشد:
1-در صورتی که دفاتر ارائه شده از پلمپ خارج شده و یا فاقد یک یا چند برگ باشد.
2-عدم ثبت یک یا چند فعالیت مالی در دفاتر به شرط احراز.
3-ثبت هزینه ها و درآمد و هر نوع اعمال و اقلام مالی غیر واقع در دفاتر به شرط احراز(توضیح آنکه ثبت هزینه هایی که وقوع آن محقق بوده اما به دلایل خاص قانونی از حیث مالیاتی قابل قبول نیست و برگشت داده می شود به منزله ثبت هزینه های غیر واقعی تلقی نمی شود)
4-ثبت تمام یا قسمتی از یک فعالیت بین سطور
5-نوشتن دفاتر با وسایلی که به سهولت قابل محو است(مانند مواد گرافیت)ممنوع است.
6-تراشیدن،پاک کردن و محو کردن مندرجات دفاتر به منظور سوء استفاده(اگر در نوشتن مطالب دچار اشکال شدیم،با توجه به این که استفاده از لاک غلط گیر و هر گونه وسیله از این قبیل ممنوع است،تنها کاری که باید انجام دهیم این است که روی کلمه یا عدد اشتباه با خودکار قرمز یک خط بکشیم و با همان خودکار یا خودنویس اصلی درست آن را بنویسیم)
7-تاخیر تحریر دفاتر رومه و مشاغل زاید بر حد مجاز مندرج در تبصره های 2 الی 4 ماده 13 و ماده 17 (یعنی بدون منظور سوء استفاده تا 15 روز و از تاریخ شروع فعالیت شرکت تازه تاسیس تا 30 روز) و تاخیر تحریر دفتر کل زاید بر حد مجاز مندرج در ماده 14 این آیین نامه .(یعنی حداکثر تا پانزدهم ماه بعد)
8-عدم ثبت عملیات شعبه یا شعب در دفاتر مرکزی طبق مقررات ماده 15 این آیین نامه
9-در اجرای مقررات تبصره 3 ماده 13 این آیین نامه در مواردی که دفاتر مزبور به ادعای مودی از دسترس وی خارج شده باشد و غیر اختیاری بودن موضوع مورد تایید اداره امور مالیاتی ذیربط قرار نگیرد.(مثلاَ مودی ادعا کند دفاتر به سرقت رفته اما دادگاه رای خلاف آن را بدهد)
10-عدم ارائه دستورالعمل های نحوه کار با نرم افزارهای مالی مورد استفاده و همچنین عدم تسلیم خلاصه عملیات موضوع ماده 17 این آیین نامه در مهلت مقرر در مورد اشخاصی که از سیستم های الکترونیکی استفاده می نمایند.
11-عدم تطبیق مندرجات دفاتر قانونی یا دفتر مشاغل حسب مورد که به شرح ماده 17 این آیین نامه تهیه و تنظیم گردیده با اطلاعات موجود در سیستم های الکترونیکی،در مورد اشخاصی که از سیستم های الکترونیکی استفاده می نماید.
12-جای سفید گذاشتن بیش از حد معمول در دفتر رومه و دفتر مشاغل به منظور سوء استفاده(چه دو خط و چه یک صفحه-دوستان توجه داشته باشند که در این میان باید در مورد صفحاتی که به هم چسبیده اند خیلی دقت کرد.از طرف دیگر هر بار که هنگام نوشتن دفاتر به منظور انجام کاری فرایند نوشتن قطع می شود،قبل از نوشتن مجدد بهتر است ابتدا صفحه قبل را مشاهده کنیم تا از صحت پر و خالی بودن آن مطمین شویم.به طوری که منجز به ایجاد اشتباهات جبران ناپذیر نگردد.سفید ماندن پایین حساب های کل و پایان دفتر رومه یا پایان اسناد در صورتی که بخش سفید مانده با یک خط بسته شود،به اعتبار دفاتر خللی وارد نمی کند)
13-عدم ارائه یک یا چند جلد از دفاتر امضاء پلمپ و ثبت شده نانویس(یعنی دفاتر پلمپ شده توجه کنید که این دفاتر نمی توانند در سال های آتی استفاده شوند و تا 10 سال بایستی آن ها را به همان صورت نگاهداری کرد)
14-استفاده از دفاتر ثبت و پلمپ شده سال های قبل برخلاف ماده 3 این آیین نامه.
15-بستانکار شدن حساب های نقدی و بانکی مگر این که حساب های بانکی با صورتحساب بانک مطابقت ننمایند و یا بستانکار شدن حساب های بانکی یا نقدی ناشی از تقدم و تاخر ثبت حساب ها باشد که در این صورت موجب رد دفتر نیست.
16-در صورتی که ثابت شود اسناد ثبت شده در ماشین های الکترونیکی ظرف مهلت های مقرر در مواد 1413 و 17 آیین نامه (با در نظر گرفتن مقررات تبصره های ماده 13)قطعی نشده باشد.(یعنی بایستی در خصوص صدور ثبت با استفاده از ماشین های الکترونیکی مهلت مقرر برای صدور سند قطعی غیر قابل تغییر رعایت شود.به عبارت دیگر اسناد موقت مربوطه باید به اسناد دائم تبدیل شوند.)
هر گونه اصلاحات مربوط به عملیات و رویدادهای مالی مربوط به قبل از قطعیت اسناد باید در همان سال از طریق ثبت های حسابداری اصلاح گردد.
17-تهیه و تنظیم صورت های مالی بدون رعایت مقررات ماده این آیین نامه برای اشخاص حقوقی و مشمولین بند الف ماده 96 قانون مالیات های مستقیم مصوب 27/11/1380
-اشتباه حساب حاصل از ثبت عملیات موسسه در صورتی که نسبت به اصلاح آن طبق مقررات تبصره ماده 11 این آیین نامه اقدام نشده باشد.(یعنی اصلاح حساب در همان سال با استفاده از استانداردهای حسابداری و متکی بر ارائه مستندات کافی)
19-در صورتی که مودیان مالیاتی حسب مورد از اوراق مخصوص ماده 169 قانون مالیات های مستقیم استفاده ننمایند.(طبق ماده 169 قانون مالیات های مستقیم وزارت امور اقتصادی و دارایی می تواند در صورتی که به منظور تسهیل  در تشخیص درآمد مودیان مالیاتی کاربرد وسائل،روش ها،صورتحساب ها و فرم هایی را جهت نگاهداری حساب برای هر گروه از آنان ضروری تشخیص دهد،مراتب را تا آخر دی ماه هر سال در یکی از رومه های کثیرالانتشار آگهی کند و مودیان از اول فروردین سال بعد مکلف به رعایت آن ها می باشند،عدم رعایت موارد مذکور در مورد مودیانی که مکلف به نگهداری دفاتر قانونی هستند موجب بی اعتباری دفاتر خواهد بود و در مورد سایر مودیان موجب تعلق جریمه ای معادل 20 درصد مالیات منبع می باشد.
تبصره-در صورتی که رعایت موارد مذکور در ماده فوق بنا به تشخیص هیئت حل اختلاف مالیاتی از عهده مودی خارج بوده،مشمول بی اعتباری دفاتر و جرایم مربوط حسب مورد نخواهد بود)
ماده 21.هیات سه نفری حسابرسان موضوع بند 3 ماده 97 قانون مالیات های مستقیم در مواردی که با توجه (استانداردهای حسابداری و درجه اهمیت ایرادات مطروحه از سوی اداره امور مالیاتی و رعایت واقعیت امر احراز نمایند که ایرادات مزبور به اعتبار خللی وارد نمی نماید،می توانند نظر خود را مبنی بر قبولی دفاتر و اسناد و مدارک اعلام نمایند).


 
در این مقاله قصد داریم تا به تشریح تبدیل و انحلال شرکت بامسئولیت محدود بپردازیم. با ما در ثبت شرکت فکر برتر همراه باشید.
منظور از تبدیل این است که بدون محو شخصیت حقوقی قبلی شرکت و ایجاد شخصیت حقوقی جدیدی برای آن ، شرکت شکل و قالبی نو پیدا کند .  در واقع، در تبدیل شرکت شکل شرکت تغییر می کند و همان دارایی در شکل شرکت جدید بروز پیدا می کند. مزیت تبدیل شرکت، به معنای انحلال و تشکیل شرکت دیگری است که از تشریفات ثبت و پرداخت حق الثبت شرکت جدید جلوگیری می کند.
گرچه در قانون تجارت تبدیل شرکت بامسئولیت محدود به شرکت دیگر پیش بینی نشده، اما با توجه به اینکه تبدیل شرکت به شرکت دیگر شخصیت حقوقی شرکت را منتفی نمی کند، در قانون گذاری ایران مجاز است ؛ منتها چون تبدیل شرکت به منزله تغییر اساسنامه است، تبدیل زمانی موثر خواهد بود که مطابق مقرراتی که برای تغییر اساسنامه مقرر است، انجام شود. البته از آنجا که تبدیل شرکت بامسئولیت محدود به شرکت تضامنی، متضمن افزایش تعهدات شرکاست، مطابق قواعد عام حقوق مدنی جز با اجازه همگی شرکا مجاز نیست.
انحلال شرکت بامسئولیت محدود :
شرکت بامسئولیت محدود ممکن است همانند هر شرکت تجاری دیگر به علل مختلف به پایان فعالیت خود برسد. جهات انحلال این شرکت، در مقایسه با شرکت سهامی اندکی متفاوت و در عین حال گسترده تر از عوامل انحلال آن شرکت دیده شده است.
انحلال شرکت که به تصفیه آن منجر می شود ، در یکی از فروض منعکس در ماده 114 قانون تجارت به شرح ذیل محقق می شود :
- شرکت، مقصودی را که برای آن تشکیل شده، انجام داده یا انجام آن غیرممکن شده باشد، مثلاَ قانون انجام فعالیت های مشابه، فعالیت شرکت را غیرقانونی اعلام کند ؛
- وقتی شرکت برای مدت معین تشکیل شده بوده و مدت منقضی شده و شرکا شرکت را تمدید نکنند؛
- وقتی شرکت ورشکسته شود؛
- در صورت تصمیم به انحلال توسط عده ای از شرکا که دارای بیش از نصف سرمایه شرکت باشند ؛
- چنانچه نصف سرمایه شرکت به واسطه ضرر و زیان از بین رفته باشد و یکی از شرکا تقاضای انحلال کرده و محکمه دلایل او را موجه دیده باشد و سایر شرکا حاضر نباشند برای نجات شرکت از انحلال سهم او را پرداخت کنند ؛
- هنگام فوت یکی از شرکا، اگر به موجب اساسنامه موثر در انحلال پیش بینی شده باشد.
در صورت انحلال شرکت به سبب ورشکستگی، تصفیه شرکت بر اساس مقررات ورشکستگی به عمل می آید. در سایر موارد، تصفیه شرکت تابع مقررات مواد 202 لغایت 2 قانون تجارت خواهد بود.
بطلان شرکت بامسئولیت محدود :
به موجب ماده 100 قانون تجارت ، " هر شرکت با مسئولیت محدود که برخلاف مواد 96 و 97 تشکیل شده باشد باطل و از درجه اعتبار ساقط است لیکن شرکا در مقابل اشخاص ثالث حق استناد به این بطلان ندارند ".
در موارد ذیل شرکت با مسئولیت محدود باطل است :
1. اگر تمام سهم الشرکه نقدی تادیه نشود و یا تمام آورده غیرنقد تقویم یا تسلیم نشود.
2. عدم تعیین آورده غیرنقد
رفع موجبات بطلان توسط شرکا موجب می شود که شرکت تشکیل شود اما شرکت از روزی تشکیل شده محسوب می شود که موجب بطلان مرتفع شود نه از روزی که شرکا شرکت را تشکیل شده اعلام کرده اند. اشخاص ذینفع نیز می توانند از آثار بطلان تا قبل از تاریخ برطرف شدن موجب بطلان استفاده کنند.
از انتخابتان متسکریم.


 
قابل توجه متقاضیان ثبت شرکت در پرتغال، در این مقاله قصد داریم اطلاعات مفیدی درباره کشور پرتغال، قابلیت های سرمایه گذاری در پرتغال و نحوه ثبت شرکت در پرتغال ارائه نماییم. با ما در ثبت شرکت فکر برتر همراه باشید.
پرتغال کشوری در جنوب غربی اروپا است. پایتخت آن لیسبون و زبان رسمی آن پرتغالی است که از شاخه زبان های رومی تبار است. تولید ناخالص این کشور به کشاورزی، صنعت و خدمات وابسته است.
محصولات صادراتی آن شامل پوشاک و کفش، ماشین آلات ، مواد شیمیایی و کاغذ است.
محصولات وارداتی آن هم شامل تجهیزات حمل و نقل، مواد شیمیایی ، محصولات پتروشیمی ، منسوجات و محصولات کشاورزی است.
از ویژگی های این کشور می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
- کشور پرتغال در رتبه 46 رقابتی ترین اقتصادها در میان 138 کشور دنیا قرار دارد. پرتغال کشوری است با اقتصاد و کشاورزی مدرن
- موقعیت استراتژیک پرتغال از شرق و غرب، کار و تجارت را آسان می سازد.
- شبکه راه آهن این کشور 2843 کیلومتر طول دارد.
- 6 فرودگاه و 10 بندر اصلی در این کشور وجود دارند.
- یکی از باستانی ترین کشورهای جهان
- کشوری مناسب برای سرمایه گذاری
- کشوری امن
- عضو موسس منطقه یورو، عضو اتحادیه اروپا و پیمان شنگن ، عضو سازمان ملل ، ناتو و سازمان تجارت جهانی

مزایای ثبت شرکت در پرتغال :
پرتغال، مشوق های سخاوتمندانه ای را ارائه می کند که بسیاری از آن ها توسط صندوق های سرمایه گذاری اتحادیه اروپا در جهت جذب شرکت های خارجی که تمایل به سرمایه گذاری دارند، حمایت های مالی می شوند. مشوق های ویژه نیز برای پروژه های بزرگ سرمایه گذاری و برای طرح های پیشنهادی که گردشگری، علم و محیط زیست را به نحوی مثبت، تحت تاثیر قرار می دهند در دسترس می باشد.
مزایای ثبت شرکت در پرتغال به قرار ذیل است :
- مالکیت 100% ( بدون نیاز به شریک محلی )
- دسترسی به تمام نواحی اروپای شینگن برای مسافرت، تجارت و اقامت طولانی مدت
- امکان درخواست اقامت دائم پس از 3 سال
- امکان درخواست پاسپورت 5 سال بعد از اخذ اقامت دائم
- امکان اخذ آسان ویزا برای تمامی نقاط دنیا
- افتتاح حساب شرکتی و شخصی
- استفاده از مارک تجاری ( برند ) اروپایی
- قوانین تجاری و گمرکی آزاد در داخل اتحادیه اروپا
شایان ذکر است ، امروزه ثبت شرکت در پرتغال نسبت به چیزی که قبلاَ بود ، پیچیدگی بسیار کمتری دارد. پرتغال در سال های اخیر، رویه های ثبت خود را تسهیل نموده است اگرچه بهره مندی از مشاوره حرفه ای ، هنوز کاملاَ ضروری می باشد. لذا متقاضیان محترم ثبت شرکت در این رابطه، می توانند با ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایند. شرکت فکر برتر این افتخار را دارد که در کلیه زمینه های مربوط به راهنمایی، ارائه مشاوره و ثبت شرکت شما را در تمامی مراحل همراهی کند.

انواع ثبت شرکت در پرتغال
دو شکل اصلی ساختار شرکتی برای شرکت های خارجی وجود دارد که عبارتند از : الف ) شرکت عمومی (A) و شرکت محدود خصوصی (lda)
الف) ویژگی های اصلی یک شرکت عمومی چیست ؟
- غالب استاندارد برای کسب و کارهای بزرگ می باشد.
- حداقل سرمایه مشارکتی 50000 یورو است.
- حداقل تعداد سهامداران، پنج نفر است.
- حسابداری و حسابرسی دقیق، مورد نیاز است.
ب) ویژگی های اصلی یک شرکت محدود خصوصی چیست ؟
- پرطرفدارترین غالب برای کسب و کارهای کوچک و متوسط
- حداقل سرمایه مشارکتی، اکنون فقط 1 یورو می باشد .
-  تعهدات، محدود به میزان سرمایه گذاری شده است.
- عدم وجود محدودیت برای سهامداران خارجی
- حداقل تعداد سرپرستان، دو نفر می باشد.

مالیات شرکتی پرتغال
مالیات شرکتی در پرتغال، بالا و دارای نرخ 25% به علاوه 5/2% مالیات محلی است اگرچه این یک بهبود محسوب می شود. اما پرتغال می تواند منطقه تجارت آزاد مادی را که دارای نرخ مالیات شرکتی بسیار پایین تر و بین 2% و 5/12% می باشد را ارائه نماید.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در پرتغال :
1- تهیه و تنظیم پیش نویس اساسنامه شرکت
2- تکمیل فرم های مربوط به ثبت شرکت
3- خرید و اجاره دفاتر در زمینه فعالیت های شرکت
4- کپی گذرنامه فرد متقاضی
5- ارائه طرح های توجیهی اقتصادی
6- کپی آخرین مدرک تحصیلی
7- وکالتنامه که باید توسط موکل امضا شود.
شایان ذکر است، برای ثبت شرکت در پرتغال نیاز به استخدام مدیرمالی دارید. حساب بانکی باید به نام شرکت افتتاح شود. فرم امضا باید به درستی تهیه شود و همینطور نیاز زبه عرضه گواهی سوپیشینه است.
شما برای ثبت شرکت در پرتغال باید نام شرکت، نوع کسب و کار، آدرس ثبت نام و همینطور یک کپی از صورت جلسه را برای شعبه در نظر بگیرید. نام نماینده شعبه باید به درستی انتخاب شود و همینظور نوع فعالیت شعبه باید به دقت مشخص شود.



 
به کارگیری علائم تجاری و صنعتی سابقه نسبتاَ طولانی دارد و می توان گفت از هنگامی که محصولات مشابه به بازار عرضه شده است صاحبان حرف و صنایع و تجار به منظور حفظ اصالت محصولات خود درصدد برآمده اند به وسیله مناسبی کالای خود را به مشتری بشناسانند و مانع فریب مشتریان خود ، در اثر ارائه کالای مشابه دیگران شوند. با رونق گرفتن بازرگانی در نیمه دوم قرن نوزدهم و سوء استفاده های فراوان از نام ها، علامت ها و تقلید نامشروع از آن ها ، حمایت قانونی از علامت ضرورت پیدا نمود. به طوری که کشورهای مختلف وضع مقررات ثبت علامت تجاری را داخل مرزهای خود ضروری دانسته و قوانینی را وضع نمودند و حتی پس از آن ، نیاز به داشتن حمایتی گسترده تر از سطح داخلی محسوس شد و این موضوع ضرورتی شد که رفته رفته با وضع کنوانسیون ها و موافقت نامه های گوناگون بین کشورهای مختلف که ابتدائاَ بیشتر به صورت دو جانبه یا چند جانبه و در ادامه به طور بین المللی بود، زمینه حمایت بین المللی از مالکیت صنعتی و تجاری فراهم گردد.
امروزه علامت تجاری از اهمیت خاصی برخوردار گشته و تجار حساسیت زیادی نسبت به حفاظت و صیانت از آن نشان می دهند.به همبن دلیل، در این مقاله قصد داریم تا به مهم ترین دلایل ثبت برند بپردازیم. شایان ذکر است ، کلیه خدمات ثبت برند و علائم تجاری در این مرکز به صورت تخصصی در کوتاه ترین زمان ممکن ارائه می گردد.
از جمله مهم ترین مزایای ثبت علامت تجاری عبارت است از :
1. حق استفاده انحصاری در علائم تجاری ویژه کسی است که آن را به ثبت رسانیده است.
یک علامت تجاری و صنعتی، در صورتی که به ثبت نرسیده باشد و یا حداقل تقاضای ثبت آن مطرح نشده باشد، ممکن است مورد کپی برداری، تقلید ، استعمال و به طور کلی جعل رقبای تجاری قرار گیرد. در چنین شرایطی، جز در مواردی خاص همچون مشهور بودن علامت تجاری، هیچ محکمه ای از مشروعیت حق مالک واقعی دفاع نمی کند. لذا، اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند.
2. با ثبت علائم تجاری؛ محصولات مشابه از هم متمایز می شوند.
علامت تجاری به مثابه پوشش دهنده تمامی کالاها و خدمات ، تنها ابزار اقتصادی و حقوقی است که می تواند هم در سطح داخلی و هم در سطح جهانی، رسالت شناساندن کالا و خدمات را بر عهده گیرد. لذا، علامت تجاری مهم ترین نشانه تمایز بخش میان کالا و خدمات شرکت های مختلف است.
3. نقل و انتقال علامت تجاری
یکی دیگر از مهم ترین حقوقی که مالک علامت تجاری در تصرفات حقوقی نسبت به علامت خود داراست حق نقل و انتقال علامت تجاری است. لذا،علامت تجاری قابل نقل و انتقال است ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که موافق مقررات این قانون به ثبت رسیده باشد
4. در قرارداد اعطای نمایندگی وجود علامت تجاری از ضروریات محسوب می شود.
5. برای داشتن گواهی و نشان استاندارد؛ داشتن علامت تجاری لازم است.
6. داشتن برند کمک می کند تا افراد ذی نفع به افزایش کیفیت محصول بپردازند.
7. جهت دریافت تسهیلات برای شرکت نیاز به علامت تجاری است.
8. ثبت علائم تجاری، نقش موثری در بازاریابی و گسترش تجارت بین المللی ایفا می کند.
9. ثبت برند می تواند برای سهامداران ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
در انتها لازم به توضیح است ، مدت اعتبار حمایت از علامت تجاری،10 سال از تاریخ ثبت اظهارنامه در اداره مالکیت های صنعتی می باشد که هر 10 سال قابل تمدید است و چنانچه ظرف 10 سال تمدید نگردد و 6 ماه از تاریخ اعتبار گذشته باشد صاحب گواهینامه می بایست جهت ثبت نام و علامت تجاری خود دوباره اقدام نماید.


 
ماده لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 بیان می دارد :
اساسنامه ای که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده به ضمیمه صورت جلسه ی مجمع اعلامیه ی قبولی مدیران و بازرسان جهت ثبت شرکت ها تسلیم خواهد شد.
چنانجه در مقالات پیشین درباره تشکیل شرکت سهامی عام گفته شد، شرکت سهامی عام پس از تشکیل مجمع عمومی موسس با رعایت مقررات و پس از احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ و تصویب طرح اساسنامه شرکت و قبول سمت از طرف مدیران و بازرسان شرکت تشکیل شده محسوب می شود که به این ترتیب باید ادعا نمود که شخصیت حقوقی ایجاد شده است. این شخصیت حقوقی دارای خصایص و ویژگی هایی است که مهم ترین خصیصه آن این است که کوتاه مدت است به این معنا که در این وضعیت شخصیتی ایجاد شده که دارای جنبه تجاری است و باید این نوع شخصیت را از شخصیت حقوقی در قانون مدنی که منصرف به پاره ای از اموال هم می گردد مانند اموال متوفی مجزا نمود. این شخصیت میان شخصیت حقوقی در قانون مدنی و شخصیت حقوقی در قانون تجارت پس از ثبت است. این شخصیت حقوقی پیش از ثبت شرکت سهامی عام با انگیزه ثبت شرکت ایجاد شده در اداره ثبت شرکت ها است از این رو دارای اختیارات محدود است.
اما در عوض دارای مسئولیت نامحدود است چنانچه از زمان تشکیل شرکت سهامی ( بعد از امضاء صورتجلسه مجمع عمومی موسس) موسسین یا مدیران انتخاب شده پیش از ثبت شرکت اقداماتی تجاری و یا اقداماتی که موجب ورود ضرر به سهام داران گردد به صورت تضامنی مسئولیت دارند. اما پس از ثبت شخصیت حقوقی مدنی تبدیل به شخصیت حقوقی تجاری می گردد و مدیران دارای تمام اختیارات لازم در اداره شرکت و انجام معاملات تجاری می باشند.
پس ثبت شرکت سهامی عام با رعایت مقررات ماده لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت شخصیت حقوقی با دائم و طولانی مدت ( مدت تعیین شده اساسنامه ) را جایگزین شخصیت حقوقی کوتاه مدت ( از زمان تشکیل شرکت تا زمان ثبت ) می نماید که در این صورت شرکت ثبت شده دارای اختیاراتی قانونی براساس مقررات شرکت سهامی عام می باشند و می توانند از مزایای شرکت سهامی عام برخوردار شوند. اعمال اینکه حقوق و مزایا توسط هیات مدیره ای است که در حال حاضر دارای اختیارات بیشتری نسبت به گذشته ( پیش از ثبت شرکت ) داشته اند.
نکته : در ماده قانون یاد شده هیچگونه اشاره ای به شخص یا اشخاصی که مکلف به تقدیم مدارک به اداره ثبت شرکت ها می باشد نشده است معمولاَ مراجعه به اداره مزبور و پیگیری کار ثبت شرکت با هیئت مدیره منتخبین مجمع عمومی موسسین و یا نمایندگان تعیین شده در مجمع یاد شدده برای این منظور است.

عدم اجازه ثبت شرکت و آثار آن
چنانچه در ماده 19 لایحه مذکور آمده است در صورتی که شرکت تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه مذکور در ماده 6 لایحه اصلاح قانون تجارت به ثبت نرسیده باشد به درخواست هر یک از موسسین یا پذیره نویسان مرجع ثبت شرکت ها که اظهارنامه به آن تسلیم شده است. گواهینامه ای حاکی از عدم ثبت شرکت صادر می نماید و گواهی صادره را به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می دارد تا موسسین و پذیره نویسان به بانک مراجعه و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند در این صورت هرگونه هزینه که برای تاسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد به عهده ی موسسین خواهد بود.
شرکت سهامی عام از زمان تشکیل و پیش از به ثبت رسیدن دارای حقوق و تعهداتی است که قانون آن را معین کرده است در نتیجه مدیران شرکت به محض انتخاب شدن و قبول سمت خود می توانند از اختیاراتی که قانون به آن ها اعطا کرده استفاده کنند زیرا وفق مواد 19 و 23 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 موسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند. بنابراین موسسین می بایست رأساً برای جلوگیری از استمرار ضررهای وارده از حقی که در ماده 17 لایحه یاد شده فراهم گردیده استفاده نموده و با درخواست گواهینامه حاکی از عدم ثبت و پذیره نویسان می توانند با مراجعه به بانک مذکور تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند تا هزینه مازاد بر تاسیس شرکت گریبان گیر آن ها نگردد.


مواد شیمیایی در واقع مهمترین فراورده هایی هستند که معمولا از طریق سنتز شیمیایی تهیه می‌شوند. بنا بر تعریفی دیگر مواد شیمیایی موادی هستند که با تغییر شکل پیدا کردن بخشی از هیدروکربورهای مواد با دیگر مواد تولید می گردند. مواد شیمیایی به شکل جامد، مایع، گاز و پلاسما وجود دارند و می‌توانند میان این فازها با تغییر در دما یا فشار جابجا شوند.

چنانچه از این تعاریف برداشت می شود مواد شیمیایی بسیاری از مواد پیرامون ما را در بر می گیرد خصوصا در کشوری مانند ایران که از ذخایر نفتی و گازی بسیاری برخوردار است مراکز بسیاری در این زمینه فعال هستند.
شرکت های مواد شیمیایی می بایست مانند سایر شرکت ها به ثبت قانونی برسند. این نوع شرکت بیشتر در قالب شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود به ثبت می رسد. جهت ثبت شرکت مواد شیمیایی لازم است پس از تعیین موضوع فعالیت شرکت در رابطه با میزان سرمایه شرکت، مشخص کردن صاحبان سهم و میزان سهم الشرکه هر کدام از شرکا و تعیین مدیران شرکت و سمت های آنها تصمیم گیری نمود.

البته در رابطه با ثبت چنین شرکت هایی که موضوع فعالیت آن به حوزه نفت و گاز می باشد می بایست نسبت به کسب مجوز از مراجع ذی صلاح اقدام نمود.
شرایط ثبت شرکت مواد شیمیایی سهامی خاص

1- جهت ثبت شرکت مواد شیمیایی سهامی خاص حداقل سه نفر عضو و دو نفر بازرس لازم است که البته بازرس نمی بایست از اعضای شرکت باشد.
2- همچنین حداقل 35% سرمایه اولیه شرکت می بایست در حساب شرکت سپرده گردد.
3- میزان سرمایه اولیه حداقل 100 هزار تومان تعیین گردیده است.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت مواد شیمیایی سهامی خاص

1- تصویر برابر اصل شده از تمامی مدارک شناسایی اعضاء شرکت.
2- اقرار نامه شرکت تنظیم گردد و به امضای تمامی اعضاء برسد.
3- تکمیل و ارائه دو جلد اساسنامه که به امضای تمامی سهامداران رسیده باشد.
4- ارائه مدارک و اسناد بانکی نسبت به سپرده گذاری 35 درصد سرمایه با نام شرکت تازه تاسیس
5- ارائه دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
6- ارائه گواهی عدم سوء پیشینه تمام اعضا و بازرسین شرکت
7- ارائه مجوزهای اخذ شده جهت فعالیت در موضوع فوق
8- در صورتی که امور توسط وکیل انجام می گیرد ارائه وکالتنامه به نام وکیل اامی می باشد.
شرایط ثبت شرکت شیمیایی با مسئولیت محدود

1- جهت تاسیس شرکت شیمیایی با مسئولیت محدود حضور حداقل 2 نفر اامی است.
2- میزان سرمایه اولیه حداقل 100 هزار تومان تعیین گردیده است.
3-تعهد پرداخت تمام سرمایه
مدارک موردنیاز جهت ثبت شرکت مواد شیمیایی با مسئولیت محدود

1- تصویر برابر اصل شده از تمامی مدارک شناسایی اعضاء شرکت.
2-ارائه اصل گواهی عدم سوء سابقه تمام شرکاء.
3-تکمیل و ارائه دو برگ شرکت نامه که به امضای تمامی سهامداران رسیده باشد.
4-تکمیل و ارائه دو جلد اساسنامه که به امضای تمامی سهامداران رسیده باشد.
5-تکمیل و ارائه دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیئت مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
6- تکمیل و ارائه تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود در 2 برگ که به امضا کلیه سهامداران رسیده باشد.
4-ارائه مجوزهای اخذ شده جهت فعالیت در موضوع فوق
5-در صورتی که امور توسط وکیل انجام می گیرد ارائه وکالتنامه به نام وکیل اامی می باشد.



تاجر ممکن است شخص حقیقی باشد یا شخص حقوقی . اگر تاجر شخص حقوقی باشد ، به آن شرکت تجاری گفته می شود. شرکت تجاری را می توان چنین تعریف کرد : مشارکت و اجتماع حقوق دو یا چند شریک در یکی از قالب های پیش بینی شده در قوانین تجارت.

از پرسش های همیشگی افراد صاحب سرمایه، زمانی که می خواهند شروع به کسب و کار می نمایند ، این است که آیا در قالب شرکت فعالیت کنند یا به صورت انفرادی . به عبارت دیگر معمولاَ افراد نمی دانند فعالیتشان را از طریق شرکت آغاز کنند یا به صورت فردی .

برای یافتن پاسخ، از شما دعوت می شود تا مقاله پیش رو را مورد مطالعه قرار دهید. در این راهنما سعی شده است اطلاعات کاملی راجع به این مهم در دسترس خوانندگان محترم قرار گیرد. علاقه مندان می توانند در این رابطه به مقالات ذیل  نیز مراجعه نمایند :

- آیا ثبت شرکت با یک شخص در حقوق ایران ممکن است ؟

- معرفی انواع شرکت های تجاری در ایران

- مراحل ثبت شرکت از " الف " تا " ی "

بهترین روش برای انجام فعالیت های گسترده با بازده زمانی بالا و بلند مدت با هدف پیشرفت و رسیدن به مراتب بالاتر و اهداف بزرگ تر ، ثبت یک شرکت و پیشبرد اهداف از طریق فعالیت تحت عنوان شرکت است. شرکت تجاری نسبت به شرکت مدنی یا فعالیت تجاری انفرادی ، دارای فواید و امتیازاتی به شرح ذیل است :

1- فعالیت در قالب شرکت موجب کسب اعتبار و شهرت تجاری می شود.

2- فعالیت در قالب شرکت موجب تجمیع سرمایه ها و دانش های فنی و ایجاد یک سرمایه عمده و دانش فنی قابل توجه می شود.

3- فعالان اقتصادی و اشخاص حقیقی و حقوقی به دلیل اعتباری که شرکت به نسبت فرد حقیقی یا شخص دارد بیشتر مایل به همکاری با شرکت های ثبت شده هستند.

4- فعالیت در قالب شرکت موجب کسب سود بیشتر و توزیع زیان ها بین چند شریک و کم کردن بار خطرات سرمایه گذاری ( ریسک ) می شود. توضیح آنکه : در صورت معامله و همکاری با شخص حقیقی افراد تنها با یک نفر سر و کار دارند و در نتیجه مسئولیت مالی و حقوقی کلیه امور بر عهده همان یک نفر است. در حالی که در فعالیت به صورت شخص حقوقی و شرکت ، مسئولیت ما بین شرکا تقسیم می گردد .

5- امکان شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی تنها برای اشخاص حقوقی امکان پذیر است و شخص حقیقی نمی تواند به صورت تکی و بدون داشتن شرکت ثبت شده در مناقصات و مزایدات دولتی ثبت نام کند.

6- در برخی از قالب های شرکت های تجاری ؛ مانند شرکت های سهامی یا با مسئولیت محدود ، شرکا نسبت به تمام دیون شرکت مسئولیت ندارند ، بلکه مسئولیت آن ها محدود به میزان سهم الشرکه یا سهام آن هاست. این امر ، موجب امنیت خاطر سرمایه گذاران می شود.

7- هنگامی که شرکتی به ثبت می رسد کلیه اطلاعات و سوابق آن و تغییرات شرکت در سامانه رومه رسمی قابل روئت است. بدین ترتیب ، افراد دیگر و معامله کنندگان از وضع شرکت اطلاع پیدا می کنند و با اتکاء به رسمیت آن می توانند با آسودگی خیال روابط مالی و اقتصادی با شرکت برقرار دارند.

8- رسمیت اساسنامه و شرکتنامه و سایر اسناد شرکت تسجیل می گردد و مثل اسناد عادی در معرض ایراد و تزل نیست.

9- در موقع انحلال یا ورشکستگی با مقررات خاصی به وضع مالی شرکت رسیدگی می شود.

10- بسیاری از تسهیلات و اعتبارات دولتی ، انواع وام های بانکی ، بهره مندی از معافیت های دارایی با توجه به نوع فعالیت و بسیاری از مجوزهایی که اخذ آن از مراجع و سازمان های دولتی برای انجام فعالیت های مختلف اامی است در بسیاری از موارد تنها به شرکت ها اعطا می شود و اشخاص حقیقی از اخذ چنین مزایایی بی بهره می باشند .

شایان ذکر است، از میان شرکت های تجاری، برخی از شرکت ها ، بنا بر قانون و به دلایلی خاص مورد حمایت بیشتری از دولت قرار می گیرند که این موضوع باعث آسودگی خاطر و حصول اطمینان بیشتر صاحبان شرکت ها از لحاظ فعالیت با امنیت شغلی بیشتر در صورت ثبت شرکت می گردد ؛ مانند شرکت دانش بنیان یا شرکت تعاونی . جهت روشن شدن بیشتر مطلب، ذیلاَ به برخی از تسهیلات دولت نسبت به شرکت های تعاونی اشاره می کنیم :

الف- دولت موظف است به گونه ای که زمینه اداره یا دخالت در اداره تعاونی ها فراهم نیاید با بخش تعاونی همکاری نموده و امکانات و تسهیلات لازم را با هماهنگی وزارت تعاون در اختیار آن ها قرار دهد.

ب- دولت و کلیه سازمان های وابسته موظفند در اجرای طرح ها و پروژه های خود در شرایط مساوی اولویت را به بخش تعاونی بدهند.

ج- بنا بر ماده 17 ق. ب. ت، وزارتخانه ها، سازمان ها ، شرکت های دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت، بانک ها ، شهرداری ها ، شوراهای اسلامی کشوری، بنیاد مستضعفان و سایر نهادهای عمومی می توانند از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت ، مضاربه ، مزارعه ، مساقات ، اجاره ، اجاره به شرط تملیک ، بیع شرط ، فروش اقساطی و صلح ، اقدام به کمک در تامین و یا افزایش سرمایه شرکت های تعاونی بنمایند.

د- بنا بر ماده 24 ق. ب. ت ، دولت موظف است شرایط و امکانات لازم را برای تشکیل و تقویت تعاونی ها فراهم آورد.

11- بسیاری از افراد تمایل دارند تحت نام برندهای بزرگ و معروف به فعالیت خود رونق بخشند. اما برندهای معتبر داخلی و خارجی به لحاظ اجتناب از بروز مسائل و حقوقی اغلب با شرکت های ثبت شده که دارای اعتبار قانونی هستند قرارداد همکاری امضا می کنند و به خود شخص نمایندگی نمی دهند. پس می توان نتیجه گرفت که اخذ نمایندگی از سایر شرکت ها منوط بر ثبت شرکت می باشد.

12-  با ثبت یک مجموعه می توانید از امکانات بیمه برای خود و کارمندانتان استفاده نمایید.

13- در برخی از قالب های شرکت تجاری؛ مانند شرکت های سهامی و تعاونی، شرکا ممکن است دائماَ به طور آزاد ، کمتر یا بیشتر شوند یا به طور ارادی تغییر کنند ؛ اما در تمام این حالات ، شخصیت حقوقی شرکت ثابت و پابرجاست. از همین رو ، شرکت های تجاری معمولاَ از عمری طولانی برخوردارند که همین موضوع باعث اعتبار بیشتر آن ها خواهد شد.

14- ورود به بازارهای بین المللی و تولید انبوه و حجم بالای محصولاتی از طریق تاسیس شرکت امکان پذیر است. توسعه اقتصادی و گسترش روابط بازرگانی داخلی و بین المللی و به خصوص وم استفاده از پس اندازهای کوچک و بزرگ اشخاص و درآمدهای اضافه بر نیاز آنان ، تجارت را امروز از انحصار اشخاص حقیقی خارج کرده است و شرکت های تجاری روز به روز بیشتر از گذشته سرنوشت تجارت دنیا را به عهده می گیرند.



رشت مرکز استان گیلان در شمال ایران است. این کلانشهر ، سومین شهر گردشگر پذیر ایران است. رشت همچنین بزرگ ترین و پرجمعیت ترین شهر شمال ایران در بین سه استان حاشیه دریای کاسپین و بزرگ ترین و پرجمعیت ترین شهر گیلک نشین جهان و بزرگ ترین ست گاه سواحل جنوبی دریای خزر محسوب می شود.

این شهر زیبا و پیشرو ، در استانی قرار دارد که از طرفی به دریا و از طرف دیگر به کوه و جنگل ختم می شود و به همین دلیل سوغاتی ها و صنایع دستی بسیار زیبا و متنوعی دارد. کافیست سری به بازار بزرگ رشت بزنید و این تنوع را در سوغات و صنایع دستی رشت مشاهده کنید. از همین رو، رشتی های عزیر برای معرفی محصولات و خدمات خود نیاز به انتخاب برند و ثبت آن خواهند داشت تا بتوانند محصولاتشان را به مشتریان خود معرفی نمایند.
در این مقاله برآنیم تا به نحوه ثبت برند در رشت بپردازیم. شایان ذکر است، علاقه مندان، علاوه بر مطالعه این نوشتار ، می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :
- تعرفه های مربوط به ثبت برند
- 5 مرحله ثبت علامت تجاری در ایران
- سوالات متداول درباره ی ثبت و استفاده از علائم تجاری ( برند ، لوگو ، آرم )
• چه علائمی را می توانیم ثبت کنیم ؟

چنانچه مایل به ثبت برندتان می باشید ، خوب است بدانید که کدام علائم قابلیت ثبت دارند ؟ آیا هر نوع برندی را می توان به ثبت رساند ؟
هر نوع علامت اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، کلمه ، لفافه و . که برای امتیاز تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا کشاورزی اختیار می شود را علامت تجاری می گویند.
انتخاب ثبت و علامت تجاری تابع شرایط خاصی است که در قوانین کشورهای مختلف با توجه به عرف جامعه برای آن پیش بینی شده است. در کشور ما ، وفق بند الف و ب ماده 30 قانون جدید ثبت علائم مصوب 1386 ، تنها ثبت علائمی پذیرفته است که قابل روئت باشد و ثبت علائم تجاری صوتی ، بوها یا طعم های مختلف و هر گونه علائم غیر قابل روئت پذیرفته نیست.
بر اساس ماده ی 32 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری در ایران (مصوب 1386 هجری شمسی) علامت در موارد زیر قابل ثبت نیست:
الف) نتواند کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه ی دیگر متمایز سازد.
ب) خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد. (علائمی که به عنوان علامت تجارتی به کار می رود یا یکی از اجزای علامت تجارتی را تشکیل می دهد،به هیچ وقت نمی تواند بر خلاف ضوابط اسلامی باشد).
ج) مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه در مورد مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آن ها گمراه کند. یعنی نمی توانید گلاب کاشان را در رشت ثبت نمایید.
د) عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم ، یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور ،سازمان های بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تاسیس شده اند بوده یا موارد مذکور یکی از اجزای آن علامت باشد ،مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه ی استفاده از آن صادر شود.
ه- عین یا به طرز گمراه کننده ای شبیه یا ترجمه ی یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به موسسه ی دیگری در ایران معروف است.
و- عین یا شبیه آن قبلا برای خدمات غیر مشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن که عرفاَ میان استفاده از علامت و مالک علاکت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک قبلی لطمه وارد سازد.
ز- عین علامتی باشد که قبلاَ به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.
• مواردی که ثبت علامت تجاری اامی است

توجه داشته باشید که اصولاَ داشتن علامت تجاری و ثبت آن اامی نیست. ولی در برخی موارد برای جلوگیری از تقلب و تقلید ، ثبت برخی از علائم اامی است و این اجناس باید با علامت تجاری ثبت شده عرضه گردد. این موارد عبارتند از :
1. داروهای اختصاصی ( سپسیالتیه ) مورد استعمال طبی یا بیطاری که با نسخه پزشک یا بدون آن مصرف می شود.
2. مواد غذایی که در لفاف و یا ظروف و به اسم مشخصی باشد مانند کنسرو و مواد غذایی ، آردهای مخصوص، چای های مختلف ، شکلات ، آب نبات، پنیر، شیر، مربا، ترشی، کره و روغن های مختلف و غیره
3. آب های معدنی یا گازدار، شربت آب های میوه . که در تحت اسم و ظرف مشخصی به معرض فروش گذارده می شود.
4. لوازم آرایش و وجاهت که برای استعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار می رود مانند صابون ، خمیر ، پودر ، محلول عطریات ، ادکلن و پماد
لازم به ذکر است، ثبت علائم تجاری و اختراعات در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران که یکی از ادارات ثبت می باشد انجام می شود.
• اقدامات لازم جهت ثبت برند

پس از اینکه با لحاظ قواعدی که گفته شد، برند خود را انتخاب نمودید ، می بایست نسبت به ثبت آن اقدام نمایید . برای این منظور در گام اول می بایست به سامانه اداره مالکیت معنوی وارد شده و اقدامات لازم را به شرح ذیل طی نمایید .
مرحله اول : تکمیل اطلاعات متقاضی بر اساس نوع شخصیت حقیقی و یا حقوقی ( کلیه اطلاعات از روی مدارک درج گردد )
مرحله دوم : اسکن مدارک مورد نیاز و بارگذاری آن در سامانه
مرحله سوم : بازبینی اطلاعات وارد شده
مرحله نهایی : اخذ کد رهگیری از سامانه و رمز عبور برای پیگیری های بعدی
سپس پرونده در کارتابل کارشناسان برای بررسی و استعلامات لازم ارسال می شود و نتیجه کارشناسان از طریق ابلاغیه ای به متقاضی ارسال می گردد.
نتایج متصدی ثبت پس از بررسی پرونده یکی از موارد ذیل خواهد بود :
الف) رد پرونده : این حالت زمانی رخ می دهد که در اطلاعات وارد شده ایراد یا نقص اساسی وجود داشته باشد و یا اینکه برند درخواستی شما قبلاَ به ثبت رسیده باشد.
ب) اخطار نقص : در این حالت ایراد قابل رفعی در پرونده وجود دارد که می بایست ظرف سی روز نسبت به رفع آن اقدام نمود.
ج) آگهی نوبت اول : در این حالت اداره با ثبت برند پیشنهادی شما موافقت نموده که می بایست نسبت به ارائه مدارک به اداره مالکیت معنوی اقدام نمایید.
پس از ارسال مدارک ، باید به صورت اینترنتی نسبت به پرداخت هزینه رومه رسمی اول و پرداخت حق الثبت اقدام نمایید. چنانچه ظرف سی و یک روز از تاریخ رومه مرحله اول ، اعتراضی نسبت به ثبت کردن برند به عمل نیاید می توان نسبت به آگهی نوبت دوم اقدام نمود.
پس از ثبت علامت تصدیقی با الصاق یک نمونه کامل از علامت بر روی آن به صاحب علامت یا نماینده او تسلیم می شود . تصدیق مزبور باید از جمله حاوی تاریخ ثبت علامت و شماره ثبت آن ، اسم و شغل و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت ، نوع کالا یا محصول و طبقات محصولی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود ، تعیین اجزایی که صاحب علامت حق استفاده انحصاری آن را به خود اختصاص داده است ، تاریخ صدور تصدیق ، مدت اعتبار ثبت علامت و امضای رییس اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و مدیر کل ثبت اسناد و املاک و مهر اداره مزبور باشد.
علامتی که در دفتر ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی ثبت می شود از تاریخ تسلیم اظهارنامه مورد حمایت است و مدت اعتبار علامت ثبت شده ده سال است. اما صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او می تواند تا شش ماه پس از انقضای مدت اعتبار آن هر ده سال یک بار تجدید ثبت نماید. در این صورت حق استعمال انحصاری ده سال با صاحب علامت خواهد بود و به همین طریق هم با تجدید ثبت حق مزبور برای ده سال دیگر تضمین می شود.
• مدارک مورد نیاز ثبت برند

ثبت کردن برند به دو گروه تقسیم می شود : ثبت برند شخص حقوقی و ثبت برند شخص حقیقی
ثبت برند به صورت حقوقی / شرکتی :
در این نوع ثبت ، مدیر عامل شرکت ، برند را به نام شرکت به ثبت می رساند .
ثبت برند به صورت حقیقی یا شخصی :
در این دسته افرادی که در شغل های متفاوت فعالیت دارند مانند فعالیت های خانگی و شغل های آزاد ، کسب و کارهای مجازی و . که دارای شرکت نمی باشند ، می توانند برای حفاظت از علامت تجاری خود اقدام به ثبت برند نمایند.
مدارک لازم ثبت برند اشخاص حقیقی :

- کارت ملی و شناسنامه متقاضی ثبت ( کارت ملی پشت و رو و از تمامی صفحات شناسنامه کپی برابر اصل تهیه گردد ) .
- ارائه نمونه تصویر از برند تهیه شده 10 در 10
- تصویر مجوز فعالیت ( مانند پروانه بهره برداری، پروانه ساخت ، جواز کارت بازرگانی یا کسب، جوازتاسیس )
- تصویر کارت بازرگانی ( در صورت استفاده از حروف لاتین )
- ارائه وکالتنامه رسمی چنانچه امور ثبت توسط نماینده و یا وکیل قانونی انجام می شود.
- ریز اقلام طبق جواز فعالیت
مدارک مورد نیاز برای ثبت برند شخص حقوقی :

- ارائه مدارک ثبتی شرکت که مشخص کننده شخصیت حقوقی باشد .
- ارائه اساسنامه و رومه رسمی که آگهی تاسیس در آن منتشر شده باشد.
- ارائه کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی اعضای هیئت مدیره و نماینده منتخب هیئت مدیره
- ارائه نمونه تصویر از برند تهیه شده در ابعاد ده در ده سانتیمتر
- ارائه کارت بازرگانی برای طرح برندی که از حروف لاتین مورد استفاده قرار گرفته باشد.
- ارائه پروانه بهره برداری و جواز کسب
- ارائه وکالتنامه رسمی چنانچه امور ثبت توسط نماینده و یا وکیل قانونی انجام می شود.
- مهر شرکت
- ریز اقلام بر طبق جواز فعالیت







عراق یکی از کشورهای همسایه ایران و از شرکای مهم اقتصادی و تجاری کشورمان است. از آن جا که اکثر محصولات ایرانی از جمله فرش ابریشم ، به کشورهای منطقه از جمله عراق و افغانتستان صادر می شود ، انتخاب برند و ثبت آن برای محصولات و کالاهای ایرانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

از طریق ثبت برند می توانید در بازارهای جهانی شرکت کنید و اقدام به صادرات و واردات نمایید. شرکت ها با ثبت برند می توانند از امتیاز دریافت گواهی و نشان استاندارد بهره مند شوند.
با توجه به صادرات گسترده محصولات کشورمان به عراق ، در این مقاله قصد داریم تا ضمن بررسی بیشتر مزایای ثبت برند ، به مراحل ثبت آن بپردازیم. در همین رابطه مقاله ذیل را نیز می توانید مطالعه نمایید :
- ثبت شرکت در عراق
جهت ثبت برند در عراق ، علایم بازرگانی باید به نام افراد حقیقی و یا حقوقی عراقی باشد. ثبت علامت تجاری در عراق به مالک آن علامت اعم از شخص حقیقی یا حقوقی حق انحصاری می دهد . در صورتی که افراد برند خود را در عراق به ثبت نرسانند امکان سوء استفاده از آن افزایش پیدا می کند . این در حالی است که ، ثبت برند باعث جلوگیری از سواستفاده ی متقلبان می شود و از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری دیگری هستند جلوگیری به عمل می آورد. بنابراین قبل از صادرات محصولات خود اولین اقدامی که می بایست انجام دهید ثبت برند است.
ثبت برند سبب متمایز شدن کالاهای ارائه شده و خدمات یک شرکت از کالا و خدمات شرکت های دیگر می شود و به این طریق خواهید توانست محصولاتتان را منحصر به فرد نموده و به نحو مطلوب در بازار معرفی نمایید. هر چه نام برند و پیام شرکت شما عمیق تر باشد، شما فاصله بیشتری با رقبای خود می گیرید.
ثبت برند علاوه بر شما برای مشتریان شما نیز می تواند بسیار سودمند باشد. آن ها می توانند به راحتی محصول و یا خدمات شما را پیدا و از آن استفاده کنند.
این نکته را باید در نظر داشته باشید که نقش علامت تجاری در تعیین اصالت و کیفیت کالا اهمیت زیادی دارد و موجب می شود که مصرف کننده از سابقه کیفیت آگاه باشد و در انتخاب خود کمتر دچار اشتباه شود. در نتیجه هزینه هایی که پرداخت می کند، کاهش می یابد. بنابراین برای کالای مرغوب ، علامت تجاری معرف برتری آن خواهد بود . به عکس، از آن جا که شهرت تولید کننده بستگی به کیفیت کالا دارد ، در صورت نامرغوب بودن ، اعتبار وی را از بین می برد.
پیشرفت کاری و شغلی ، بازاریابی، معروف شدن در حوزه فعالیت و هویت دادن به محصول تولیدی از جمله سایر امتیازات و مزایای ثبت برند است .
در ادامه به بررسی مدارک و مراحل لازم جهت ثبت علامت تجاری در عراق می پردازیم.
• مدارک مورد نیاز جهت ثبت علامت تجاری در عراق

1- مدارک شرکت ( گواهی تاسیس شرکت + عقد تاسیس شرکت + مجوز ثبت + اساسنامه که در آن مدیر مسئول شرکت تعیین شده باشد و برای همان سال صلاحیت داشته باشد )
2- کارت بازرگانی معتبر به نام مدیر مسئول
3- ارائه تصویری از برند در اندازه شش در ده سانتیمتر منوط بر اینکه نام برند به زبان عربی و یا کردی اصل باشد و نوشتن برند به زبان انگلیسی لفظاَ اشکالی ندارد مشروط بر اینکه نام عربی برند بزرگ تر از نوشته انگلیسی و در بالا قرار گیرد و در ذیل نوشته شود : مسترود به حساب شرکت . ( مطابق اسم ثبت شده )
4- تاییدیه از طرف تامین کننده ( کالا ) خطاب به وزارت صنایع و معادن عراق، دایره توسعه و تنظیم صنایع ، دایره علایم تجاری ، به شرح ذیل ارائه شود :
اینجانبان شرکت تامین کننده ( نام و آدرس ) شرکت ( نام و آدرس ) را با مواد مشروحه ذیل تامین می نماییم :
- مهر و امضای تامین کننده
- مهر و امضای سفارت عراق
- مهر و امضای وزارت خارجه تامین کننده
- مهر و امضای وزارت خارجه عراق
5- در صورت اینکه نامه به زبان دیگری غیر از زبان عربی نوشته شده باشد ، لازم است نامه ترجمه قانونی و با مدارک مربوطه ضمیمه و تحویل داده شود.
6- تقاضا از طرف مدیر مسئول شرکت و یا وکیل رسمی ثبت با داشتن توکیل و اختیارات از مدیر مسئول تقدیم گردد.
وکیل نیز می بایست مدارک خود را از جمله اجازه ثبت شرکت ها + کارت کانون وکلا معتبر همراه تقاضا ضمیمه و تحویل نماید.
• مراحل ثبت برند در عراق

1- ارائه اوراق و مدارک لازم از طرف متقاضی
2- بررسی اوراق توسط کارمند مسئول برند و تعیین برند بر اساس درجه بندی جهانی ( نیس )
3- اخذ 20.000 دینار بابت بررسی تقاضا و بررسی برند
4- تعیین تاریخ به منظور مراجعه مجدد برای اعلام نتیجه بر حسب ردیف و تاریخ تقدیم تقاضا
5- درج اطلاعات کافی از نام و شکل برند روی درخواست ثبت
6- اعلام نظر رئیس و ارسال آن به مسئول ثبت علائم تجاری
7- اعطای موافقت اولیه به متقاضی ( لازم به توضیح است به موجب قوانین ثبت علامت تجاری در عراق، به منظور حفظ و صیانت زبان نام برند چنانچه به زبان عربی باشد ، به مجمع علمی ؛ چنانچه به زبان کوردی باشد ، به دارالثقاله و نشر زبان کردی ؛ چنانچه نشانه از آثار و تاریخ باشد ، به سازمان فرهنگ و آثار ؛ و اگر دینی باشد نامه را به دیوان دقف شیعی و سنی ارسال میشود ) .
8- اخذ نامه توسط متقاضی و پرداخت مبلغ 20.000 دینار هزینه تمبر و آوردن پاسخ
9- تنظیم گزارش با استناد به موافقت مسئول معاینه و دیگر موافقت ها و در صورت تعهداتی از قبیل ( موافقت بر استفاده از نام + تداخل چند صنف مشترک + استفاده از گوشت ذبح اسلامی )
10- امضای متقاضی ذیل تقاضای ثبت برند
11- پرداخت هزینه ثبت برند ( هزینه های ثبت بین 200.000 دینار برای یک ماده ، و چنانچه بیش از 3 ماده باشد ، سه ماده اول 20.00 دینار و اگر بیشتر باشد ، برای هر سه ماده بعدی 10.000 دینار و حداکثر تا 500.000 دینار می باشد ) .
12- ثبت شماره برند
13- ثبت موافقت اولیه بر حسب صنف و مواد خواسته شده




سیستم های حمل و نقل از جمله بخش های مهم و اساسی در هر کشور محسوب می شوند. با افزایش روزافزون جمعیت و در نتیجه افزایش بیش از پیش تقاضای حمل و نقل ، اهمیت شکل گیری مجموعه های حمل و نقل بیش از پیش نمایان شده است. در این راستا ، راه اندازی و ثبت شرکت های حمل و نقل از جمله اقدامات مهم و اصولی است که می تواند در جهت رفع نیازهای افراد و آسایش و راحتی آن ها بسیار کارساز باشد.

برای ثبت شرکت حمل و نقل درون شهری لازم است قبل از هر کاری با اصول و قواعد و قوانین و مراحل ثبت شرکت آشنا باشید. ما در این مطلب سعی نموده ایم تا شما عزیزان را با این مراحل آشنا نماییم . خوانندگان محترم جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :
- ثبت شرکت حمل و نقل بین المللی کالا در ایران
- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت
- نحوه ی ثبت شرکت به صورت آنلاین در سایت اداره ثبت شرکت ها
• اقدامات لازم برای ثبت شرکت حمل و نقل درون شهری چیست ؟

جهت انجام این کار، ابتدائاَ لازم است تا محدوده ی کاری شرکت اعم از ( محدوده ی شهری ، محدوده ی بین شهری و یا در سطح بین المللی ) تعیین و مشخص گردد.
خدمات حمل و نقل " درون شهری " از جمله موضوعاتی است که بدون نیاز به دریافت مجوز از سازمان ها و ارگان ها به ثبت می رسند. لذا در صورتی که افراد بخواهند شرکت حمل و نقل درون شهری تاسیس نمایند، می توانند بدون اخذ مجوز در زمان ثبت این نوع شرکت اقدام نمایند. ( لازم به ذکر است، ثبت کردن شرکت حمل و نقل درون شهری برای عموم افراد آزاد می باشد) .
پس از انتخاب موضوع و تعیین محدوده ی شرکت ، صحبت از نوع شرکت به میان می آید. منظور از نوع شرکت به این معنی است که تمایل شما به ثبت چه نوع شرکتی می باشد . جهت ثبت شرکت قالب های متعددی ( نظیر شرکت با مسئولیت محدود، سهامی خاص ، تضامنی و . ) وجود دارد که می توان با توجه به تعداد اعضا و نوع فعالیت مورد نظر قالب ثبتی مناسب را انتخاب نمود. با این وجود، شرکت های حمل و نقل درون شهری اکثراَ در قالب شرکت با مسئولیت محدود به ثبت می رسند . زیرا :
- شرکت های با مسئولیت محدود را می توان با حداقل دو شریک تشکیل داد.
- تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، بسیار ساده تر از تشکیل شرکت سهامی و حتی شرکت سهامی خاص است. اداره کردن شرکت با مسئولیت محدود نیز آسان تر است و معمولاَ توسط یک یا دو مدیر انجام می شود.
- ثبت شرکت با مسئولیت محدود ، علی الاصول با مبلغ کمی سرمایه هم میسر است.
- مسئولیت شرکای شرکت با مسئولیت محدود ، فقط تا میزان ( نه نسبت ) سرمایه خود در برابر قروض و تعهدات شرکت است. زیرا شرکت با مسئولیت محدود از شرکت های سرمایه ای می باشد. مثلاَ با فرض وجود 4 شریک و 100 میلیون سرمایه برای هر شریک، شرکت یک میلیارد بدهی داشته باشد، مسئولیت شرکا فقط تا میزانی است که در شرکت وارد کرده اند و نسبت به مازاد آن مسئولیتی ندارند.
در ادامه به تشریح شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص می پردازیم.
معرفی شرکت با مسئولیت محدود و مدارک مورد نیاز ثبت آن :

به موجب ماده 94 قانون تجارت ، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل می شود و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعدات شرکت است.
تشکیل شرکت با مسئولیت محدود موکول به حدوث دو امر است :
الف) شرکتنامه نوشته و امضاء شده باشد.
ب) سرمایه تماماَ تادیه و پرداخت شده باشد.
در شرکت های با مسئولیت محدود برخلاف شرکت های سهامی، کل سرمایه نقدی می بایست در ابتدا پرداخت شده و سهم الشرکه غیرنقدی نیز ارزیابی و تسلیم شده باشد. در نام شرکت با مسئولیت محدود ، رعایت دو شرط ذیل اامی است :
1) عبارت " با مسئولیت محدود " می بایست در آن قید شود. در غیر این صورت شرکت مذکور در برابر اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب شده و تابع مقررات آن خواهد بود.
2) در نام شرکت نبایستی اسم هیچیک از شرکاء آورده شود والا شریکی که نامش در اسم شرکت ذکر شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را خواهد داشت.
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود :

1) شرکت نامه و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران ( 2 برگ )
2) تقاضانامه ثبت کردن شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران ( 2 برگ )
3) اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران ( دو جلد )
4) دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
5) دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
6) تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد)
7) اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل
8) تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن
9) معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
10) اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
11) اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
لازم به توضیح است اوراق تقاضانامه و شرکتنامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند.
معرفی شرکت سهامی خاص و مدارک مورد نیاز ثبت آن :
شرکت سهامی خاص، شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که قانوناَ در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهام داران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کمتر از سه نفر باشد، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست. سرمایه ی شرکت سهامی خاص بوسیله ی خود موسسین تامین می شود .
سهام شرکت های سهامی خاص در بورس اوراق بهادار قابل خرید و فروش نیست اما توسط افراد به سهولت قابل معامله می باشد.در شرکت سهامی خاص، اوراق قرضه منتشر نمی شود و انتقال سهام در این شرکت ها، مشروط به موافقت سایر شرکاء می باشد.
این نوع شرکت جهت اخذ نمایندگی ها و یا شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و نمایشگاه ها و همچنین اخذ تسهیلات بانکی از اعتبار نسبناَ خوبی برخوردار است.
مدارک مورد نیاز ثبت کردن شرکت سهامی خاص :

1) اظهارنامه شرکت سهامی خاص که توسط اداره مربوطه به صورت فرم چاپ شده است. 2 نسخه
2) اساسنامه شرکت سهامی خاص که توسط مؤسسین تهیه می شود. 2 جلد
3) صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین. 2 برگ
4) صورت جلسه هیأت مدیره با امضای مدیران منتخب. 2 نسخه
5) فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازریس یا بازرسان.
6) ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس درآنجا افتتاح شده است.
7) ارائه مجوز در صورت نیاز( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)
8) ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری در صورتی که آورنده سرمایه شرکت اموال غیر نقدی ( منقول یا غیر منقول ) را معرفی کرده باشد.
9) ارائه اصل سند مالکیت در صورتی که اموال غیر منقول جهت سرمایه شرکت معرفی شده باشد.
10) انتقال مال غیرمنقول به نام شرکت.

آخرین جستجو ها

قالب میوه پاپ شف Pop Chef + گارانتی الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم certagopa scaptulebo انجام پروژه های NS2-3 السَّلامُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَ عَلَى ذُرِّیَّةِ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ شهرم یزدعشقم هامانه3 ◕‿◕ جوک بازار ◕‿◕ دهم نقشه دهم نقشه کشیکشی اردوگاه دورگه